Het Wilhelminapark bestaat 125 jaar. Als cadeau laat theaterkermis LunaLunaLuna bijzondere bomen in het park bezingen door Tilburgse woordkunstenaars. Dit gebeurt in de vorm van het acrostichon (lettervers) Wilhelmina van Kastanje. De 21 letters van deze titel zijn de beginletters van 21 ‘boomschriften’, die door Tilburgers geadopteerd kunnen worden. Voor informatie zie wilhelminavankastanje.nl. Tot half december verschijnt in Stadsnieuws wekelijks een boomschrift. Deze week is het de beurt aan Twan van Bragt met de letter S van Suikeresdoorn.

Staat ie dan te staan. Hartje Tilburg. Onze Amerikaanse vriend. Honderd armen wanhopig in de lucht. Nog altijd wachtend op een antwoord. Welke motherfucker heeft hem hier geplant? The Sugar Maple A.K.A. de Suikeresdoorn. Hoe in God’s name is hij hier verzeild geraakt? Ooit emigreerde half Europa naar de Verenigde Staten en om een of andere reden hebben ze hem ervoor teruggegeven.

Daar was hij een held, een symbool, een All American Boy. Daar gebruikten ze zijn harde hout voor bowling alley’s, basketbal courts en baseball bats. Daar schonken ze zijn zoete maple syrup over de dikke pannenkoeken met spek.

En hier plast er een labradoodle over zijn voeten. Hier moet hij kou lijden. Hier moet hij uren luisteren naar het gewauwel van Ria van Berkel en Gerard van de Gouw.

Waarom deze straf? Leg je oor tegen hem aan en hoor hem zachtjes smeken. Take me home. Trek me uit de grond, leg me op een vliegtuig en gooi me naar beneden, ergens net buiten Chicago. Please. Take me home. Take me home.