Rondom campers hangt vaak een vermoeden van pensionado’s, maar in dit geval is dat niet terecht want André en Margret Jansen zijn allebei gewoon nog aan het werk: “Pensioen? Nee hoor, gewoon voor de baas aan de slag. Ja, vandaag niet natuurlijk.” Ze komen vanuit Zeeland naar Tilburg: “Uit Hansweert, dat ligt aan de Westerschelde. Op de rechteroever.”
Tekst: Gerard Sanberg
Foto’s: Gert-Jan Remmers/Nononsens
André en Margret zijn in Tilburg voor een feestelijke gebeurtenis: hun nichtje promoveert vandaag aan Tilburg University. Ze zijn uitgenodigd voor die officiële plechtigheid en dat willen ze graag meemaken: “Ik ben heel benieuwd, ik heb nog nooit zo’n promotie bijgewoond.” Ze promoveert op het Brabants dialect, hoe dat verandert onder invloed van de instroom van mensen van buiten. “Multiculturele samenleving he? Dat heeft invloed op hoe mensen praten, ze heeft daar veel onderzoek naar gedaan en is ook enkele keren op Omroep Brabant geweest.”
Grillig rijden
Ze hebben de camper, een Hymer, nu bijna vier jaar. “We hebben hem in coronatijd gekocht. Daarvoor hadden we er ook eentje, maar die was kleiner. Met deze hebben we alles aan boord, dat is wel zo prettig.” Ze trekken willekeurig rond? “We hebben meestal een duidelijk doel, dus waar we naartoe willen, maar hoe we daar komen ligt niet vast. We vullen het in op het moment zelf. Onze dochter woont in Spanje, daar gaan we tweemaal per jaar heen. Dat is dan een duidelijk einddoel, maar we rijden er grillig naartoe. En als ze het druk heeft, zwerven we door Spanje.” En nu, komen ze rechtstreeks uit Zeeland? “Nee hoor, zeker niet. We zijn drie weken in Duitsland geweest, op een volksdansfestival!”
Ha, dat is leuk. Volksdans! Hoe zit dat? Publiek op een festival? “Publiek? Nee hoor, wij doen mee! We dansen met de volksdansgroep Scaldis! Dat is Schelde op z’n Latijns. We treden natuurlijk op in Zeeuwse kostuums. Klederdracht ja.” Andre is nu 50 jaar lid van Scaldis, Margret ietsje korter: “Toen ze mij leerde kennen is ze gelijk mee gaan doen. We doen echt oude dansen, op kinderliedjes vaak.” Oefenen ze vaak? “Ach, die oude dansen veranderen niet he? En één keer in de week repeteren, dat halen we niet. Mensen wonen vaak te ver weg. Tja, dat heb je in Zeeland, mensen waaieren uit. Breda trekt!”
“Menschen verbinden!”
Het festival waar we het over hebben is in de buurt van Paderborn. “Om precies te zijn, bij Wewelsburg. En, zoals je kunt raden, het duurt een week. Na die week moeten we echt bijkomen hoor, houden we een paar dagen rust. Want op zo’n terrein gaat het dag en nacht door. Die jongeren, die gaan los!” Het festival dient een ideëel doel, het is na de oorlog opgericht en moet verbroedering van de Europese volkeren stimuleren. Andre: “Het is om de twee jaar. Dit was de 35te editie, dus het bestaat nu 70 jaar.”