“We vertrekken vanuit Den Bosch. Dan naar België, Luxemburg, Frankrijk, Spanje. Bij Gibraltar oversteken naar Marokko. Marokko door, Westelijke Sahara, Mauritanië, Senegal. Dan: Gambia!” Tijn Schuren somt het moeiteloos op, de landen die zij gaan doorkruisen voor hun afstudeerstage-mechatronica bij Yonder, zoals ROC Tilburg sinds kort heet. Zijn teamgenoot Maarten van Zwienen hoort het lachend aan: “Avontuur!”
Tekst: Gerard Sanberg
Fotografie: Gert-Jan Remmers/Nononsens
Dat is pas een afstudeerstage: maanden voorbereiding, dan drie weken onderweg deels door de woestijn. Na aankomst in Gambia vijf weken lesgeven op een technische school, onder andere in het gebruik van de 3D-printers die ze meebrengen. Daarna terugvliegen – de auto blijft in Gambia. De 3D-printers ook.
Het duurt nog even, voor ze vertrekken (9 februari), maar de voorbereidingen zijn in volle gang. Auto gekocht! “Een Mitsubishi Lancer”, vertelt Tijn. “In Veen gekocht bij de dealer.” In Veen? Zitten er geen brandplekken op dan? “Ha, dat zei mijn vader ook”, grinnikt hij. “Maar nee, dat niet. Ik zal niet zeggen dat ie onberispelijk is want wij noemen het een barrel. Onze medestudenten van autotechniek gaan hem straks helemaal nakijken, daar gaat hij op de brug. De airco is stuk en die willen we wel in orde hebben.” Dat lijkt geen overbodige luxe, qua woestijndoorkruisen.
Hulpstukken printen
Enfin, drie weken rijden, deels onder militaire begeleiding in de westelijke Sahara en Mauritanië, en dan zijn ze er. Gambia heeft een groot voordeel boven de rest van West-Afrika: ze spreken er Engels, overal elders Frans. En technische lessen geven in het Frans, dat is nogal wat. Maarten: “Vooral die 3D-printers installeren en uitleggen en inregelen, dat wordt wat. Dat willen we ze leren want die kunnen ze goed gebruiken.” Hij laat een filmpje zien van wat je de campus zou kunnen noemen: een modderige vlakte met open loodsen. “Kijk, ze zetten daar geen wanden want het is warm genoeg, maar wel een dak natuurlijk, zeker in de regentijd. Als er een regenpijp stuk gaat, een verbindingsstuk, dan bestellen ze een nieuwe. Dat kan weken duren en ondertussen zitten ze met kapotte waterafvoer. Met een 3D-printer kunnen ze zelf een nieuw verbindingsstuk printen. In vier uur tijd!” Kijk, dat zet zoden aan de dijk. En zo’n printer, hoe komen ze daaraan? “We hebben er twee gekregen van een Nederlands bedrijf: Ultimaker. Mooi toch?”
Eerst Gambia, daarna hbo
De stage vormt de afsluiting van hun vierjarige mechatronica-opleiding die ze allebei zonder doublures hebben doorlopen. Wat ze hierna gaan doen is nog niet helemaal duidelijk. Tijn: “Kan zijn dat ik kies voor Avans, technisch ontwerpen, maar het zou ook een Associate Degree in de techniek kunnen worden. Dat is hbo in twee jaar.” Maarten: “Ja, Avans zou voor mij ook kunnen, maar Engineering bij Fontys in Eindhoven ook. Ik zie wel.” Enfin, eerst maar eens naar Gambia...
Meer weten? Kijk op instagram ‘gambia.journey2025’