Docent Nederlands uit Tilburg verovert Amerika en Azië met pop/rockmuziek
Daniël Wöltgens.
Wat begon als een hobby, groeit uit tot een avontuur dat alle verwachtingen overstijgt. Daniël, 50 jaar uit Loon op Zand en werkzaam als docent Nederlands in Tilburg, staat op het punt een mijlpaal te bereiken: 100.000 abonnees op YouTube en 1 miljoen streams in één jaar tijd. Zijn muziek, een mix van pop, rock en singer-songwriter, vindt opvallend veel luisteraars buiten Europa, met name in Amerika en Azië.
“Het voelt als een tweede kans”, vertelt hij. “Ik ben dankbaar dat ik dit mag doen. Als dit een midlife crisis is, dan hoop ik dat het nog lang duurt.” Wat ooit begon als een creatieve uitlaatklep naast zijn werk, loopt inmiddels uit de hand. De groei van zijn online publiek laat zien dat zijn nummers resoneren met luisteraars wereldwijd.
Binnenkort duikt Daniël Wöltgens opnieuw de studio in om twee nieuwe nummers op te nemen. Het vooruitzicht van nieuwe muziek geeft energie en bevestigt dat zijn muzikale pad nog lang niet ten einde is. “Ik merk dat er steeds meer mensen uit mijn eigen regio nieuwsgierig worden. Dat is mooi, want naast de internationale aandacht is het ook bijzonder om lokaal meer bekendheid te krijgen.”
De combinatie van zijn baan en muzikale ambities vraagt om discipline, maar Daniël ziet het vooral als verrijking. Lesgeven en muziek maken vullen elkaar aan: beide draaien om verhalen vertellen en verbinding zoeken. Zijn leerlingen zien hem niet alleen als docent, maar ook als iemand die zijn passie volgt en daar succes mee boekt.
De cijfers zijn indrukwekkend, maar voor Daniël Wöltgens draait het uiteindelijk om de ervaring zelf. Het plezier van schrijven, opnemen en optreden weegt zwaarder dan statistieken. Toch geeft de groeiende fanbase hem vertrouwen dat er nog veel mogelijk is. “Ik ben geen twintig meer, maar dat maakt het juist bijzonder. Het bewijst dat je op elke leeftijd een nieuwe weg kunt inslaan.”
Met nieuwe muziek in aantocht en een wereldwijd publiek dat blijft groeien, lijkt deze ‘uit de hand gelopen hobby’ meer op een tweede carrière. En misschien is dat wel precies wat het moet zijn: een dankbare reis die nog lang mag duren