Vele jaren was het dubbele schilddak met de rode terracotta Oud-Hollandse dakpannen boven de aarden omwalling beeldbepalend. Het fort, Rijksmonument 22122, werd in de periode 1860-1863 gebouwd als één van de vestingwerken uit de Stelling van Heusden. Het fort diende voor de verdediging van de nabij gelegen inundatiesluis, de Hoge Maasdijk en het gebied tussen deze dijk en de weg van Haarsteeg naar Luttelherpt. De Stelling van Heusden werd in die jaren in opdracht van Koning Willem II aangelegd, vanwege de dreiging van de Belgische Koning Leopold II om Nederland aan te vallen en vanwege de opmaat naar de Pruisisch-Oostenrijkse (1866) en de Frans-Duitse Oorlog (1870-1871). In 1886 verloor het fort haar defensieve functie en kwam het in bezit van Domeinen. Sinds begin 2021 heeft het fort een nieuwe eigenaar, die er een museale bestemming aan zal geven.
Het rechthoekige fort van 38x15 meter is opgebouwd uit gemetselde bakstenen buitengevels (1,28 m1 dikte), binnenmuren (0,78 m1 dikte) en tongewelven (0,6 m1 dikte). De schuine bovenzijden van de tongewelven zijn afgedekt met schuin metselwerk (aanrazering) waardoor een vlakke bovenvloer ontstond. Om het gebouw beter bomvrij te maken werd deze vloer tussen de 2,2 m1 hoge gevels, ook nog afgedekt met een laag aarde van 1,5 m1 dikte. In de vloer waren ventilatiekokers aangebracht. Om de aardlaag te beschermen tegen regenwater werd het gebouw van een dubbel schilddak voorzien. De houten dakconstructie rustte op de buitengevels en op een poerenfundering die op het middengewelf rustte. In 1970 werd het fort gekocht door mevr. Ina van der Stelt die de aardlaag liet verwijderen, waardoor er boven de gewelven een gebruiksruimte ontstond, met een balkon en een loggia.
Door Architectenbureau Sloven uit Rosmalen werd in voorgaande jaren een plan voor herbestemming uitgewerkt, dat door gemeente Heusden werd goedgekeurd. Ter ondersteuning voor de besluitvorming waren rapporten nodig, zoals: Bouwhistorisch onderzoek, gebrekenopname en hersteladvies, ecologische scan op het buitengebied en een stikstofberekening. Men stelde vast dat de constructieve en bouwkundige toestand van het dak slecht was en het dak inmiddels slooprijp was. Inmiddels zijn het oude dak en allerlei bijgebouwen verwijderd.
De vlakke vloer boven de rasering op de gewelven is nu geïsoleerd en op deze vloer zijn twee rijen stalen spanten geplaatst, waardoor er weer een dubbel schilddak is ontstaan. In het midden grenzen dakvlakken aan een plat dak, waaronder een lift gepland is. De nieuwe buitengevels en schilddaken zijn alle geïsoleerd. Op de naar binnen gekeerde dakvlakken komen zonnepanelen. De nieuwe daken zullen gedekt worden met de oude rode terracotta Oud-Hollandse dakpannen, waardoor het vertrouwde beeldbepalende aanzicht van het fort behouden blijft.
Bart Beaard