Marie van de Middelhaai geeft ruim 20 jaar rondleidingen in en rond haar boerderij uit 1650, die anno 1750 een stenen voorgevel met schuiframen kreeg en anno 1890 werd voorzien van een herd (historische huiskamer), een geut (historische keuken) met pomp en kelder, een plee met poepdoos enz. en sindsdien nauwelijks is veranderd. Marie leeft ouderwets: zij slaapt in de bedstee, breit haar eigen sokken en borstrokken, spreekt ‘t Vlijmens dialect, heeft een kabinet vol Vlijmense mutsen en eet ouderwetse (vergeten) groenten uit haar moeshof. De boerderijbiotoop (de omgeving van de boerderij) is nog ouderwets groen. Gemeente Heusden heeft, tot grote verbijstering van Marie, 2 nieuwbouwhuizen gepland vol in het zicht vanuit de historische huiskamer(ramen), waardoor de 19de-eeuwse boerensfeer van Marie haar levend museum voorgoed verloren zal gaan. Marie beschrijft wekelijks haar dagelijkse leven in de nu nog ouderwetse groene boerderijbiotoop. Hier de tekst van d’r èègesgeschréven kerstlied.

Kersmes bij óóns ópoe, dè waar d’r toch zó schôn

’n pepieren stalleke, ‘nen echte kerstbóòm

’t Waar dan wel ’n klèntje, mer d’r zaten kaarskes in

’t Waar d’r hil eenvoudig, nàòr alleman z’n zin

Hil de femilie kwaam irste kerstdag aon

krek ès dan die kaarskes braanden mógen gaon

Ge kréégt er van óóns ópoe ’n sneeike witte mik

mi bótter en mí súíker en ’n seclaodeflik

Kersmes, kersmes, lichjes in ‘nen bóòm

Kersmes, kersmes, dè’s waor ik van dróòm

Kersmes dè’s vréde op aarde-n-óveral

Dikke mik bè ópoes en ’n kiendje in ’ne stal

Kersmes bij óóns móéder, ’t volleged couplet

De plek van de kaarskes dèùr lempkes bezet

D’n bóòm die waar vèùl grôtter, ha slingers en ‘ne piek

en ùìt de grammefóón klonk er volop kerstmeziek

We gééngen mi z’n allen al nàòr de kerstmis toe

en ès ge dan thúís kwaamt dan krééde van óóns moe

’n sneeike van de kerststol en ’n bekske thee

’n wèèrem worstebróike, op aarde waar ’t vree

Kersmes, kersmes, lichjes in ‘nen bóòm

Kersmes, kersmes, dè’s waor ik van dróòm

Kersmes dè’s vrede op aarde-n-óveral

Kerststol bij óóns móéder en ’n kiendje in ’ne stal

Kersmes mi m’n dochter, dè waar d’r wonderschôn

We zongen aaltij saomen, dè was mer hil gewóón

Zó zúíver ès ’n klökske klonk heur engelenstem

We zongen van ’t kiendje en óver Bethlehem

Zij zong de irste stem mi d’r zaachte hóòg sepraon

en ik zong mi m’n alt daor dan tégen aon

’t Víét mekare prachteg, hóòg klonk er óóns lied

Kersmes waar pas kersmes mi-j-óónze kerstmeziek

Kersmes, kersmes, lichjes in ‘nen bóòm

Kersmes, kersmes, dè’s waor ik van dróòm

Kersmes dè’s vrede op aarde-n-óveral

Zingen mi m’n dochter en ’n kiendje in ’ne stal

Kermes tégesworeg, dè is nou hil vèùl meer

Honderdduuzed lempkes die zörgen vèùr de sfeer

Nie inkelt in de kerstbóòm, mer ók nog búíteshúis

Binnen is ’t wèèrm en ‘ne kerstfilm op de búís

Hil de femilie is in ’t nei gekleeid

en onder d’n bóòm stàòn d’r pekskes al gereed

’t Is er hil gezelleg, ge it ‘ew bùìkske rond

Vrede is’t op aarde, vèùr alleman terstond

Kersmes, kersmes, lichjes in ‘nen bóòm

Kersmes, kersmes, dè’s waor ik van dróòm

Kersmes dè’s vrede op aarde-n-óveral

Pekskes, kéúnstkerstbóòm. Waor is’t kiendje in de stal?

Kersmes tégesworeg, ik kan er niks àòn dóén

mer’k verlang gerégeld trug nàòr kersmes tóén

’t Zingen mi m’n dochter, worstebróike bij óóns moe

Ik gééng ès ik zó kannen gèère trug nàòr vruuger toe

Dan gééng ik nàòr de naachmis bè-j-’s móéder àòn de haand

en staak ik er bè thúískomst kaarskes in d’n braand

Dan víét ik bij óóns ópoe ’n lekker bekske thee

mi witte mik en súíker, zing allemaol mer mee

Kersmes, kersmes, lichjes in ‘nen bóòm

Kersmes, kersmes, dè’s waor ik van dróòm

Kersmes dè’s vrede op aarde-n-óveral

Dikke mik bè ópoes en ’n kiendje in ’ne stal

Ammaol ‘ne zaolege kersmes en ’n goei begin van ’t nei jaor!

Houdoe, war. Marie

Reageren? Nassau Dwarsstraat 5, 5251 KJ Vlijmen, 073-5118524, middelhaai@live.nl www.marievandemiddelhaai.nl