Natuurlijk is het niet altijd verstandig om alles wat andere mensen verkondigen 'zomaar' domweg te geloven. Doch sommige mensen wijden heel hun leven aan 'complottheorieën', vaak met de beste bedoelingen, hun mening aan het licht te brengen. Ze ontwikkelen een eigen theorie, hun waarheid waar ze zelf 'heilig' in geloven die de complottheorie ondersteunt. Mensen die het 'niet' met hun complottheorie eens zijn, noemen zij vaak onkritische mensen.
Zo beweert onder andere een groep complottheoriedenkers dat de landing van de Apollo op de maan in 1969 nooit heeft plaats gevonden. Dan zou het een grote leugen zijn en dus niet op waarheid gebaseerd zijn, als ik tenminste hun theorie moet geloven. Oké, ik moet toegegeven dat het steeds moeilijker wordt om in de huidige tijd, op de sociale media, fictie van werkelijk te kunnen onderscheiden.
Toen ik dat las moest ik denken aan een oude Perzisch legende uit de 19e eeuw. Daarin ontmoette op een zekere dag, de Waarheid en de Leugen elkaar.
De Leugen zei tegen de Waarheid: ‘Zie je niet wat voor een prachtige dag het vandaag is!' De Waarheid keek omhoog naar de hemel en zuchtte, want de dag was werkelijk prachtig. Samen brachten ze de dag door met wandelen. De zon scheen de hele dag en de temperatuur was zeer aangenaam. Al wandelend kwamen ze bij een meer en de leugen zei tegen de Waarheid: ‘Kom, het water is lekker koel, laten we samen gaan zwemmen.’ Toch vertrouwde de Waarheid het niet helemaal. Hij testte het water en moest toegeven dat het inderdaad lekker koel was. Ze ontdeden zich van hun kleding en gingen samen in het water om te gaan zwemmen. Plots vloog de Leugen uit het water, trok de kleren van de Waarheid aan en rende weg. De woedende Waarheid kwam uit het water en holde overal heen om de Leugen te kunnen vinden om zijn kleren terug te halen. Maar toen de mensen de Waarheid naakt zagen lopen, wendden ze hun blik af met schaamte, minachting en woede, omdat de naakte Waarheid er zo bij liep. De arme naakte Waarheid keerde ten einde raad terug naar het meer en verstopte zich in het riet om de mensen te ontlopen, want hij schaamde zich voor zijn onbedekte naaktheid. Hij komt alleen nog maar tevoorschijn uit het riet als de mensen zich niet meer schamen voor de naakte waarheid en deze onder ogen willen zien. Sindsdien reist de Leugen de wereld rond, verkleed als 'de waarheid'. Niet iedereen heeft dat in de gaten, omdat niet iedereen behoefte heeft om de naakte Waarheid te ontmoeten en te leren kennen.
Jules Faber