Het kijken met de kinderschare naar het Jeugdjournaal is een dagelijks rustpuntje waar ik altijd weer naar uit kijk. Het is echter vooral kommer en kwel wat er de laatste tijd naar de tere kinderzieltjes wordt gestuurd: oorlog in Oekraïne, oorlog is Israël, bosbranden in Argentinië, aardbevingen in Afghanistan… De wereld staat in brand en daar groeien onze kinderen ‘gewoon’ mee op. Tijd voor ‘Het licht’.

“Ik werd wakker en het licht scheen mooier dan het ooit eens deed. Keek naar buiten en de wereld zag er uit als of ze mij begreep. Ik zag mensen elkaar omarmen van geluk, en de kinderen keken naar elkaar en mijn hart brak stuk.”

Ik heb een zwak voor muzikanten uit Hilvarenbeek. Natuurlijk staat mijn muzikale held Henny Vrienten op eenzame hoogte bovenaan, maar naar de Bikse Nol Havens mag ik ook graag luisteren. Vooral zijn rollende ‘R’ is onnavolgbaar. En dan natuurlijk RK Veulpoepers BV: onnavolgbaar! Minder bekend is Tony de Bruijn, frontman van Vals Licht. Misschien ook niet de beste zanger van het stel, maar hij heeft met zijn band in 2000 een van de mooiste Nederpop-nummers ooit gemaakt, in mijn optiek dan. Het Licht: over hoe het leven eigenlijk bedoeld is.

“De grootste vijanden werden vrienden voor altijd. De vredesonderhandelingen vonden plaats in een kroeg vlakbij. Ik rook rozengeur en zag iedereen gekleurd en de zon schoof wolken op zij en scheen op mij.”

Verborgen

Ik kocht de CD-single van Het Licht ooit eens ergens voor 1 euro: de sticker zit er nog op. Ik deed dat trouwens in die jaren wel vaker: goedkope CD-singles kopen van bands en artiesten die ik niet kende. Vaak voor alle geld te duur, maar soms ontdekte ik daardoor de verborgen pareltjes. Zo ging het ook met Vals Licht. Nee, super ingewikkeld zit het nummer niet in elkaar. Sterker nog: het was een van de eerste nummers die ik op gitaar mee kon spelen. Maar meteen vanaf de eerste aanslag van de gitaar en het hemelse geluid van de violen nestelde het nummer zich in mijn hoofd om er vervolgens nooit meer uit te verdwijnen.

Ik denk dat het de positieve boodschap is die het nummer zo bijzonder maakt. Als er al een hemels paradijs zou bestaan, dan zou je bij het betreden van de hemelpoort dit nummer als engelenzang horen. De dagelijkse realiteit is daar ver vandaan. Het is een bak ellende in de wereld en het is belangrijker dan ooit om het geluk dicht bij huis te zoeken. De eerste koolmezen die op zoek gaan naar voer in het lege voederhuisje van vorig jaar, de laaghangende mist tijdens een hardlooprondje op de vroege zaterdagochtend, de enthousiaste verhalen van de jongste dochter over haar avonturen op de basisschool, de dansjes die de middelste en oudste dochter zichzelf met het grootste gemak aanleren: allemaal goud.

“Daar in de verte schijnt nog licht bestemd voor jou. Geef het niet op en laat me zien, dat past bij jou.”

Bedenkelijk

Ik vraag me soms wel eens af wat voor toekomst onze kinderen tegemoet gaan. De ‘vooruitgang’ die mijn generatie veel welvaart heeft gebracht, lijkt ons nu allemaal te nekken. Het leven wordt te duur en mensen zijn haast nergens meer tevreden mee. Sterker nog: irritatie en frustratie voeren veelal de boventoon in het dagelijks leven. ‘We’ hebben over iedereen op voorhand een mening, mishandelen hulpverleners en maken daar lachend filmpjes van. En we gooien bommen op onschuldige mensen in een stuk land waarvan we vinden dat dat van ons is. Face the truth: we zijn met z’n allen tot een zeer bedenkelijk niveau gezakt.

Tijd voor een mondiaal ander geluid. Het moet toch lukken om allemaal gelukkig op deze aardkloot te leven. Nee, mijn muzikale verhalen gaan de wereld niet veranderen, maar ik weiger mee te gaan in de negatieve spiraal waarvan het Jeugdjournaal ons dagelijks een spiegel voor houdt. Ik schrijf als muzikale dokter het recept voor van minimaal één keer per week ‘Het Licht’ van Vals Licht. Laat het positieve bloed door de aderen stromen en vindt het geluk dichtbij. Doe je ogen open: het ligt voor het oprapen!

“Ik werd wakker en het licht scheen mooier dan het ooit eens deed. Ik vertelde mijn verhaal aan ieder die het horen wil. Maar je ziet wat er niet is, je ziet wat er niet kan zijn. Maar de zon schoof wolken op zij en scheen op mij. Daar in de verte schijnt nog licht bestemd voor jou. Geef het niet op en laat me zien, dat past bij jou. En het licht scheen mooier dan het ooit eens deed…”

Marcel Donks, muziekliefhebber uit Waspik