Op verschillende locaties in Waalwijk wordt momenteel flink gewerkt. Het winkelcentrum staat een ingrijpende transformatie te wachten en er worden herinrichtingen doorgevoerd in het watersysteem. Er wordt een scheiding aangebracht tussen hemelwater en afvalwater in diverse straten. Hoe werd er vroeger omgegaan met water in onze regio?

Het historische stroompje, de Loint, speelde vroeger een belangrijke rol in onze waterhuishouding. De Loint (uitgesproken als Loont of Lunt) was aanvankelijk een natuurlijke veenstroom. Negen eeuwen geleden leidde de Loint water van de lager gelegen veengebieden naar het westen. Op deze zandrug liggen de oude lintdorpen Baardwijk, Waalwijk en Besoijen. De natuurlijke afwatering naar de Oude Maas vond plaats daar waar de zandrug eindigde, ter hoogte van het Westeinde in Besoijen, via de Rattevallozing. De Loint en haar slotenstelsel vormden vroeger de natuurlijke waterafvoer van de drie dorpen.

Bloemendael

In het verre verleden ontsprong de Loint bij het gehucht ’Bloemendael’. Dit lag iets ten zuiden van wat nu het fietspad naast de Drunenseweg is, ter hoogte van de dorpsgrens tussen Drunen en Baardwijk. De zeven of acht boerderijen die zich bij deze oerbron hadden gevestigd zijn echter verdwenen bij de aanleg van de Baardwijksche Overlaat in 1766.

Ten westen van de kanaaldijk (= Liniedijk) ligt nog een oud stukje Loint (zie foto), deze loopt tot aan het Sint Clemenspad achter de kerk.

Loeff

Naast de Hoefsteeg liep aan de oostzijde een afwatering naar het noorden, de ’Hoogeindsche Heul’. Deze is vernoemd naar de spuisluis (= heul) in de Winterdijk. De duiker hiervan is nog steeds zichtbaar aanwezig. Achter Hoogeinde 1 was de looierij van Leonardus Loeff gevestigd. Nu nog zichtbaar zijn de planken van de beluchtingsluiken, die typerend zijn voor looierijen. Vroeger liep het watertje ook in zuidelijke richting tot aan de oude hoeve ’de Hoef’ om dan weer naar het westen om de hoeve heen te lopen.

Sint-Clemenskerk

De Loint vervolgde haar loop van de Hoefsteeg naar het westen, achterlangs de kerktuin (nu: Clemensstaete). Ter hoogte van Baardwijksestraat 23 vervolgde het watertje haar loop aan de westzijde van de straat naar het zuiden en maakt een bocht ter hoogte van nr. 68 naar Burg. van Heystlaan 13 richting BaLaDe.

Tussen de Baardwijksche Steeg (nu bekend als de Baardwijksestraat) en het Hoekeinde waren de percelen vrij lang, ze werden geleidelijk korter naarmate men naar het westen ging. In tegenstelling tot Baardwijk, waar tussen Hoogeinde/Laageinde en de Loint voornamelijk landbouwers woonden, hadden Waalwijk en Besoijen minder een agrarisch karakter.

Piet de Jongh en René Klerx

Bron: Jan Toorians „De Lunt”, Met Gansen Trou 15, nr. 11, november 1965, p. 184-190