In deze woelige tijden is het goed even stil te staan bij enkele opmerkelijke zaken. Het is een feit dat het tegenwoordig allemaal niet meevalt. De winters zijn onberekenbaar en de honden poepen tegenwoordig op straat waar u bij staat. Op plaatsen waar men maar 50 km p/u mag rijden, rijdt men gerust 75. Als men naast elkaar woont heeft men burenruzie en als men boven elkaar woont heeft men bovenburen. Kijk eens om u heen en zie dat de wereld verloedert. Wie schetst daarom mijn verbazing eens? Gisteren namelijk zag ik een man die in een regenjas én met een goed humeur over straat fietste. Dwars door een hagelbui heen. Hagel! In mei! Dat had je onder Mark Rutte niet!
Geert heeft beloofd dat de zon weer gaat schijnen, maar daar is tot nu toe weinig van te merken. Afgelopen weekend was het Zuiden weer de sjaak. Lokaal viel er 50 millimeter! Dat is bijna de hele maandhoeveelheid. Over een weekje of vier hebben we de langste dag al, en daarna gaan we langzaam weer de winter in. Bah! De voorjaarsmoeheid begint net een beetje weg te trekken en we zitten al in een herfstdepressie. Heeft iemand ergens al pepernoten in de winkel zien liggen, voordat ik de kerstversiering weer van zolder haal? Of moet ik wachten tot na de Pieten-discussie? Die begint tegenwoordig namelijk wèl zowat in mei, de zomer niet.
Vorig jaar moesten er nieuwe alarmbellen besteld worden in verband met paniek-zaaiende geluiden over de toenemende verdroging van Nederland in wat ze het ‘droogseizoen’ zijn gaan noemen. Dat begint normaal zo’n beetje in april. Maar het weer laat zich niet sturen door klimaatfundamentalisten zoals u merkt en nu hebben we dus weer eens een oudhollandse, drijfnatte klotenlente. En we mogen het niet eens meer gewoon kloteweer noemen. Tegenwoordig is het namelijk klotenweer. Met een n. Ook dat nog.
Waar ik overigens wèl een hekel aan heb, dat zijn verkeerde weersvoorspellingen. Gisteren zou het code geel zijn, ik was goedgehumeurd en ik wou ook wel eens een keer fietsen met deze verwachting. Maar de regen was het niet eens waard om motregen genoemd te worden. Thuis ben ik maar onder de douche gaan staan om toch een code-geel-gevoel te krijgen. En nee, ik heb niet over mijn voeten staan plassen (hoewel dat heel goed schijnt te zijn tegen kalknagels). Waar blijft weerman Henk Huppelschoten als je ‘m nodig hebt!
Ach ja, schijtregen, schijtweer, schijtland! De remake van de film Rainman kunnen ze net zo goed in Brabant opnemen. Men wordt hier zo ontzettend neerslachtig van. Ik snap wel dat de Romeinen hier ophielden met het uitbreiden van hun rijk. Eén geluk: Hoe meer regen hoe minder last van hooikoorts. En met zoveel regen is er toch ook sprake van ‘stralend weer’, of niet dan? Laat ik dan toch positief eindigen.