De ontlading was enorm, na het winnen van de zilveren medaille voor de Holland acht. Luid aangemoedigd door het massale Nederlandse publiek pakte ook Sander de Graaf uit Made een prachtige zilveren medaille met een klein goud randje. De roeiers hadden gehoopt op een medaille en daarom was een tweede plaats vlak achter de ongenaakbare Engelse boot een geweldig prestatie.

Door Johan Verlouw

“Het was een prachtige finale en natuurlijk zijn we ontzettend trots op onze zoon en de andere roeiers,” vertellen de ouders van Sander. Vanaf de huldiging worden de roeiers eigenlijk geleefd met een mooie bijeenkomst de afgelopen dagen in Scheveningen en een bezoek aan de Koning als toetje.

Alles op z’n plek

Dat de Holland acht via de herkansingen naar de finale roeide was vooral voor de televisiekijkers spannend, de roeiers waren overtuigd van hun kunnen. “Het komt regelmatig voor dat je via de herkansing jezelf toch voor de finale plaatst. De organisatie wil graag de sterkste boten in de finale. Soms kan je in een heel sterk bezette halve finale komen, dan is de herkansing een prima gelegenheid om toch de finale te bereiken.” Ook in de finale hadden ze alle vertrouwen in een goede afloop. “De jongens kunnen blindelings op elkaar vertrouwen en oogden gewoon ontspannen. Er is altijd wel een beetje angst voor bijvoorbeeld een kapotte boot, een blessure of een valse start. Het blijft natuurlijk wel de OS, maar alles viel op zijn plek.”

Heel veel support

Voor alle supporters die roeier Sander de Graaf uit Made wilden ondersteunen, was een speciale appgroep (Sander-Parijs) aangemaakt, met daarin liefst honderd deelnemers. De meesten daarvan hadden zich gevestigd op dezelfde camping. “De sfeer op de camping was echt ontzettend tof. Er waren veel roeiers van Theta, de roeivereniging uit Eindhoven, waar het voor Sander allemaal begon. Vergeet niet dat de meesten hem alleen van een foto kennen, omdat hij al jaren in Amsterdam woont om te trainen.” Verder waren er vrienden, bewoners van zijn studentenhuis en wij als gezin. Er waren zelfs T-shirts gemaakt, om de support voor Sander te ondersteunen.”

Elkaar bijna niet gezien

Na het behalen van de prachtige zilveren medaille is de jongens nauwelijks rust gegund. Er volgt dan protocol op protocol. Eerst de dopingcontrole en een persmoment. Daarna zijn de sporters in de gelegenheid om in de ‘mixed-zone’ hun familie en vrienden even te ontmoeten. “Dat was voor ons het eerste moment om Sander even te spreken,” geeft de moeder van Sander aan. In de avond worden de atleten opgehaald voor het Team-NL huis. “Elke sporter mag tien genodigden meenemen. Het is een compleet gekkenhuis daar. De medaillewinnaars komen van achter de zaal naar voren, prachtig is dat.”

Crowdsurfen in het Team-NL huis

Daarna volgt de huldiging en dan snel door naar Dione de Graaff voor Studio Parijs om daarna weer te gaan crowdsurfen in het Team-NL huis; alles volgens vaste voorschriften. De sporters mogen met hun accreditatie ook elke dag andere wedstrijden volgen, maar moesten ook weer op tijd hun hotel verlaten voor andere Nederlandse olympiërs.

Afgelopen dagen volgden er nog verschillende huldigingen in Nederland, onder andere in Scheveningen en bij de Koning. Sander de Graaf heeft in ieder geval besloten om dit jaar nog te blijven roeien, maar eerst een heerlijke lange vakantie met zijn vriendin Anne.

Daarna wordt het in Amsterdam weer zes keer in de week trainen, business as usual...