Verkeersslachtoffers krijgen in de krant, terecht, veel aandacht. Hoewel het er in de afgelopen halve eeuw wel steeds minder geworden zijn blijven de cijfers onrustbarend hoog. Maar dan betreft het wel onze eigen soort. Duizenden egels, dassen, kikkers, padden en vogels halen nooit de voorpagina en toch sneuvelt jaarlijks een behoorlijk percentage van hun totale populaties. Zo was het vorige week ook weer raak op de Kuikeindseweg in Middelbeers. Eerst werd vermoed dat het een ontsnapte fret zou zijn maar natuurkenner Hans Smulders wist helaas vast te stellen dat het een prachtig volwassen vrouwtje steenmarter was. Vermorzeld onder de banden van onze welvaart.

In ons Brabantse land zijn steenmarters wat minder algemeen dan bijvoorbeeld in Twente of Limburg maar ook hier worden ze steeds vaker gezien. En dat heeft alles te maken met het feit dat steenmarters echte beroeps opportunisten zijn. Alles wat maar een beetje eetbaar is gaat met smaak naar binnen. Van fruit tot muis of een vogel die zijn of haar dag niet had. En als er dan ook nog ergens een gezellig schuurtje, spouwmuur of zolder is waar je in kan kruipen dan is het gebied ook nog geschikt om er een kinderkamer te vestigen. Echte gezelschapsdieren zijn het niet. De kinders krijgen zodra ze volwassen zijn een snauw en een knauw als afscheidscadeau. Oprotten jullie opvreters! En zo gaat de verspreiding snel want ook zij zullen ergens aan de kost moeten komen. Helaas hebben ze bij velen een slechte naam gekregen omdat ze onweerstaanbaar aangetrokken worden tot een nog warme maar wel stilstaande automotor. Even lekker knagen op wat kabels en weer verder. En dan zijn ze ook nog niet bepaald schoon. Prooirestennemen ze mee voor een late snack maar laten ze vervolgens ook geregeld liggen. Gelukkig zijn er veel manieren om wel prettig met deze dieren samen te leven. Van een gaasrooster onder de auto tot een dakgoot met een wegversperring, met van alles kun je huis en bezit marterproof maken. En dan zijn er ook nog fraaie marterkisten waar ze met alle plezier hun familie in huisvesten.

Naast de steenmarter zijn er meer soorten uit deze familie van kleine rovers. Wezeltjes zie je af en toe als bruine flits over de weg schieten. Hermelijnen zijn veel zeldzamer, wat groter en hebben vooral interesse in konijnen en jonge hazen. Beide moeten niets van ons hebben en voelen zich thuis in een gevarieerd landschap met houtwallen. De bunzing is wel weer een echte cultuurvolger. Boerderijen zijn een geliefd jachtterrein, zeker als er ratten voorkomen. Maar ook in en rond de Stille Wille is de bunzing gespot met de wildcamera. Loslopende en niet goed ingegaasde kippen nemen ze in dank van ons aan. Boommarters hebben zich na de jaren vijftig in het Groene Hart en op de Brabantse Wal gevestigd. Het onderscheid met de steenmarter is zeker in de avondschemering lastig en deze worden dan ook vaak met elkaar verward. Als bosbewoners zal je ze echter wat minder vaak zien dan hun verwanten. De grootste marter in ons land is de das. Tegelijkertijd is dit ook meteen een buitenbeentje. Gezelligheid is belangrijk voor hem en voor een kippenboutje haalt hij zijn neus niet op maar gaat er echt niet achteraan rennen. Wormen, oogstrestanten en dode dieren, dat zijn de grote favorieten op de menulijst.

Marters, creatieve roofdiertjes die in elk ecosysteem een zeer belangrijke rol spelen. Wij mensen kunnen er uitstekend mee omgaan mits we ze de ruimte geven en ervoor zorgen dat ze niet kunnen komen waar ze ongewenst zijn.