Het zijn de weken na de verkiezing van de grote blonde Messias die ons kleine landje onder een gouden stolp zal zetten waaronder we lang en gelukkig kunnen leven. Er in of er uit kunnen we niet maar het is wel een heel klein stukje aarde waar iedereen een huis heeft om te wonen, geen zorgtoeslag betaald hoeft te worden en vooral geen enge vreemdelingen naar binnen kunnen om onze varkens te slachten of bollen te oogsten. Helemaal mooi, de verstikte natuur, zeespiegelstijging en klimaatverandering zijn naar Fabeltjesland gestuurd.

Helaas begon zeven dagen na de grote victorie de klimaattop in Dubai. Geleidt door de grootste oliesjeik buigt de hele wereld zich over de gevolgen van ons gebruik van fossiele brandstoffen en ongeremde uitstoot van allerlei broeikasgassen. Net voordat ook de publieke omroep ontmanteld wordt onder onze glazen stolp, luidt de NOS de noodklok. Vul je geboortejaar in en zie wat er gaat gebeuren in de jaren die nog voor je liggen. Over je graf of strooiveld heen kijken mag ook. Vergezichten tot aan 2100 laten zien dat het misschien een verstandig idee is om onder het glazen stolpje een formidabel luchtbed te schuiven. Dan bestaat er nog enige kans dat we blijven drijven in ons landje waar we elk klimaatfonds of stikstofmaatregel door de papierversnipperaar gaan halen. Een airco aanschaffen kan ook geen kwaad want zonder al die klimaatmaatregelen wordt het meer dan behaaglijk warm. Hete, droge zomers waarin drinkwater op de bon zal gaan, drijfnatte winters waarin Maas en Waal een gelukkig huwelijk vieren en de Beerze Spoordonk onder water zet.

Helaas zijn klimaatveranderingen geen verzinsel van de Haagse linkse elite. We zien en voelen het elke dag in onze eigen achtertuin. Ook in ons Oirschot wat bij het meest negatieve scenario van twee meter zeespiegelstijging in 2100 nog droge voeten houdt. Zelfs met heerlijke herfstregens hebben we in de gortdroge zomers nu al te weinig water om onze akkers te kunnen besproeien. Het Waterschap heeft inmiddels dwingende maatregelen moeten nemen om er in ieder geval voor te kunnen zorgen dat ons drinkwater beschikbaar blijft. Hittegolven waar we nu nog maar een voorproefje van gehad hebben zullen ook ons treffen. Nergens meer koelte te vinden, oververhitte bejaarde medemensen en gigantische bosbranden zijn geen verzinsel van doemdenkers maar nu al realiteit in Spanje.

Klimaatdroefenis heeft niets te maken met wensdenken. Vroeger was niet alles beter en we zijn al ruim honderdvijftig jaar onderweg met de opwarming van onze aarde. Waar het wel mee te maken heeft is de bekende struisvogel. Kop in het zand en alles is weer goed. Met 140 over des Heren wegen racen, de airco nog maar een tikje hoger en het benodigde aardgas halen we gewoon onder de Waddenzee en Groningen weg. Zelfs een onverbeterlijke optimist wordt hier droevig van. Gelukkig is er nog hoop. Na ons de zondvloed is ook een spreekwoord. Als we zo doorgaan is dit een zekerheid. Nederland verzuipt vanzelf, vanaf de hoogste toppen die als eilandjes boven water uitsteken zal uiteindelijk ook de laatste vluchteling vertrekken en zijn al onze uitdagingen opgelost. Nog een paar millennia verder overlijdt ook de laatste mens en zal de aarde opgelucht aan een nieuw hoofdstuk in de evolutionaire geschiedenis gaan beginnen.