Het was de uitdrukkelijke wens van Burgemeester Verwiel: een harmonieuze samenwerking tussen de carnavalsverenigingen de Tuutefluiters uit Middelbeers en de Beerse Bokken uit Oostelbeers. In 1976 werden de eerste stappen hiervoor gezet. De carnavalsnaam van de Beerzen was vanaf toen: HET STRIJKERSGAT, verwijzend naar een gebeurtenis die veel teweeg had gebracht in de Beerzen (zie kader). Er werd voor het eerst een gezamenlijke carnavalskrant uitgebracht, genaamd Carnavalsblaaike, en de beide Raden van Elf zouden om beurten de dorpsprins leveren. De eerste dorpsprins was Prins Nillus den Vierde (Kees de Kroon) van de Tuutefluiters. Bij de Beerse Bokken zwaaide Prins Frans Op Den Bok den Eerste (Frans Buiks) de scepter en hij zou in 1977 de dorpsprins worden.

Beide carnavalsclubs hadden in 1976 nog wel ieder hun eigen optocht. In Middelbeers een kinderoptocht op zaterdag, in Oostelbeers een op zondagmiddag voor kinderen en volwassenen. Hierin kwam verandering vanaf 1977, toen er een gezamenlijke optocht op zaterdagmiddag kwam. Die eerste optocht samen telde meer deelnemers dan de aparte optochten het jaar daarvoor. Maar liefst 45 wagens en diverse loopgroepen deden mee. Volgens een artikel uit het Nieuwsblad van het Zuiden van 21 februari 1977 sleepten deelnemers van de Beerse Bokken door hun jarenlange ervaring met ‘grote-mensen-optochten’ de meeste prijzen in de wacht bij de grote wagens, terwijl de Tuutefluiters het vaakst in de prijzen vielen bij de ‘kinderwagens en -groepen’. Buurtvereniging Het Hoogeind won de eerste prijs bij de grote wagens en de wisselbeker van de eerste gezamenlijke Strijkersgat-optocht. Buurtvereniging Vestdijk won de eerste prijs bij de kinderen en het Geoskoor won bij de loopgroepen.

Dat er heel wat hobbels genomen moesten worden om tot één carnaval te komen, illustreert de wagen op de foto bij dit artikel. De ‘boksers’ in de ring symboliseren de éénwording van het Strijkersgatse carnaval. De begeleidende tekst uit het krantenartikel was duidelijk: “De wagen ‘Akkederen-balanseren met Bokken en Tuuten’ nam het wederzijdse geven en nemen op de korrel, terwijl het opschrift ‘De strijd is gestreden’ er ook niet om loog.”

De carnavalskrant van het Strijkersgat ging vanaf 1977 ‘Het Strijkersgebooi’ heten en bestaat anno 2024 nog steeds.

(tekst: Joke van Ham, heemkundekring “Den Beerschen Aard”)

*********** Graag in apart kadertje********* !!!!!!

Op 13 April 1865 sloeg de bliksem in bij het oude kerkje in Middelbeers. Eén vrouw werd dodelijk getroffen, een andere vrouw, Anna Maria van de Wetering, raakte lichtgewond. Door de blikseminslag zou ze genezende krachten hebben gekregen; door te strijken met haar getroffen linkerhand zou ze jicht, reuma en kramp kunnen doen verdwijnen, strijken dus! Deze gave werd al gauw wijd en zijd bekend en uit alle streken kwamen de zieken naar het Kuikseind waar Anna Maria woonde, hopend op genezing.