Na alle ellende die ik in de afgelopen twee weken over u, geachte lezer, uitgestort heb was ik vandaag bijna weer bezweken. Een megalomaan en alles verwoestend zonnepark, het knarsend lot stilstand komen van het natuurherstel en deze week de zware onvoldoende voor al ons oppervlaktewater waar we vervolgens gezellig ons gemeentepils van maken. Om niet geheel te verzuren heb ik mij gewend tot heilige kevers. In het Duits Marienkäfer, onze westerburen noemen ze ladybirds en de Fransen bête de la Vierge. En omdat ik tientallen jaren op de grens van Stad heb gewoond, zoals wij Grunn of Groningen noemen, ook nog maar even de Noord-Nederlandse naam: meneertiekje. Alles verwijst naar het zevenstippelig lieveheersbeestje getooid met de symbolen van de zeven wonden van onze gekruisigde Heer terwijl de kleur van zijn dekschilden verwijzen naar zijn vergoten bloed.

Lieveheersbeestjes brengen geluk en mooi weer volgens het volksgeloof. En dat heeft de natuur hard nodig. Helaas, zoals iedereen weet die al wat meer grijze haren heeft heeft dit geloof onze zevenstip niet mogen redden. Wij besloten in onze alwetendheid het Aziatisch veelkleurig lieveheersbeestje te importeren voor bestrijding van bladluizen in tomatenkassen. Een keiharde werker en een meedogenloze moordenaar van alles wat maar in zijn kleine bek past. Zoals iedereen wel had kunnen voorspellen ontsnapten enkele kevers en binnen een paar decennia hadden ze geheel West-Europa veroverd. Van de zevenstip hadden ze niets te vrezen. Vaak komen ze net iets eerder uit hun winterslaap en fokken doen ze als konijnen. Kijk nu maar eens rond in de tuin of uw schuurtje. Letterlijk overal zitten ze.

Wist u trouwens dat er ruim zestig soorten van deze heilige kevers in ons land rondbanjeren? Vaak zijn ze vernoemd naar het aantal stippen of vlekken maar er zijn ook meer varianten mogelijk. Het meeldauwlieveheersbeestje bijvoorbeeld. Samen met het citroenlieveheersbeestje en het zestienstippelig lieveheersbeestje zijn het de enige vegetariërs in deze groep. Sla of fuchsia lusten ze niet, alleen meeldauw staat op het menu. Zeker met al die regen van dit jaar zijn allerlei bomen helemaal wit uitgeslagen van de meeldauw schimmels. En dat betekent een heerlijke smulpartij voor deze kleurige miniatuurtjes. Alle andere soorten leven vooral van bladluizen. Elk keurig op hun eigen plek. Het schaakbordlieveheersbeestje graag tussen de brandnetels, de achttienvlek op naaldbomen en de negentienstip in drijfnatte oevervegetaties.

Lieveheersbeestjes zijn niet alleen leuk om naar te kijken maar ook nog eens gemakkelijk op naam te brengen. Bedenk wel dat de meesten rond de vijf millimeter groot zijn en best variabel van kleur. Zeker in het begin is het best frustrerend weer een Aziaat voor de lens te hebben. Een tip: als er op het halsschild een grote witte vlek langs beide randen te zien is en de pootjes gelig bruin zijn is het bijna altijd de veelkleurige. Vervolgens kun je met de fotoherkenning op de bekende site waarneming.nl naar de naam gaan zoeken. En wilt u nog meer informatie over deze boeiende diergroep.? Download dan de gratis Veldklapper Lieveheersbeestjes op www.eis.nl/veldtabellen.