Nederland heeft net een veeg uit de pan gekregen van de Verenigde Naties omdat het zich niet houdt aan de rechten van mensen met een handicap of chronische ziekte. Deze medemensen zouden net zo vrij moeten kunnen leven en participeren in de samenleving als ieder ander. Hoe is het gesteld in Oirschot?

Ik lees net in het Oirschots Weekjournaal van 11-9-2024 over “geldzorgen? Wij staan voor U klaar!” èn “Niemand hoeft zich te schamen voor geldzorgen, het kan iedereen overkomen. Blijf er niet mee rondlopen maar zoek hulp!” dit o.a. volgens wethouder Corine van Overdijk. De vraag dringt bij mij op betreft onze chronisch zieke en gehandicapte minima in de gemeente Oirschot: Hoe dan?

Heel fijntjes wil ik de wethouder erop wijzen dat het participatiebeleid bijzondere bijstand nog steeds de hoognodige ziektekosten tot aan wat de ziektekostenverzekering vergoedt betaald. Dus met andere woorden: Zoek het maar uit; géén bril voor mensen met complexe oogproblemen, géén orthopedische schoenen, want die kun je als minima niet betalen met een eigen bijdrage van 127 euro; van verborgen medische meerkosten moet je bonnetjes overleggen. Die worden sowieso niet vergoedt door de ziektekostenverzekering en dus is het niet nodig en als het volgens de ziektekostenverzekering niet nodig is, is het dus ook niet nodig volgens de bijzondere bijstand. Hierbij wordt voorbij gegaan aan het feit dat artsen bepalen wat nodig is, niet de ziektekostenverzekering en zeker niet de gemeente!

Wat levert dit in de praktijk op: eenzaamheid; niet mee kunnen doen omdat je niet kunt lopen, slecht ziet, kapotte kleding moet dragen of er verwaarloosd uitziet en vooral de schaamte! Deze mensen zoeken al jaren hulp, maar tevergeefs. Help hen door het bijzondere bijstand beleid zo te veranderen dat de hoognodige hulpmiddelen, nodig om met ziektes en handicaps te kunnen leven of de beperkingen behapbaar te kunnen maken, kunnen aanschaffen en zo te kunnen participeren in de samenleving en daarmee waardevolle bijdragen kunnen leveren!

P.s. in datzelfde Oirschots Weekjournaal staat helemaal niets over financiële steun voor chronisch zieke en gehandicapte minima en hoe deze mensen hun geldproblemen op kunnen lossen. Het Nibud heeft al aangegeven dat veel van deze mensen ruim onder het bestaansminimum leven, vanwege de hoge zorgkosten die door geen enkele instantie worden vergoedt. Van een inkomen op bijstandsniveau kan men niet sparen. Het laatste redmiddel is bijzondere bijstand!

F. Bots c.s.

5688BG 14