Afgelopen week had de wereld alleen maar oog voor de verbazingwekkende capriolen van een boze man aan de andere kant van de oceaan. Haat, verdeeldheid en chauvinisme vierden hoogtij op een manier die we in ons kikkerlandje gelukkig nog niet kennen. Ondertussen werd echter in diep stilzwijgen een klinkende overwinning behaald voor natuur en landschap in de westelijke punt van de gemeente Oirschot. Ons dappere college van burgemeester en wethouders besloten met een forse pennenstreek het megalomane plan voor een gigantische zonneweide Kattenberg maar ook meteen het ganse zoekgebied voor zonneparken in Oirschot-West af te serveren. Voor de honderden bewoners van de groenste wijk van Oirschot op Landgoed De Stille Wille maar ook de aanwonenden van Kattenberg, Bekersberg en de eigenaar van het nieuwe landgoed Beekersberg i.o. geweldig nieuws. Tegelijkertijd is het een enorme opsteker voor de Ecologische Verbindingszone tussen Beerze en Reusel.
Jarenlang lagen de plannen voor een EVZ tussen de twee beken van onze regio te verstoffen in een bureaula. Terwijl natuurbeheerders de Beerze en de Reusel nieuw leven inbliezen en het water weer de vrije hand gaven leek het wel alsof er een ijzeren scheidslijn tussen de twee stroomgebieden liep. Alleen enkele bewoners van De Stille Wille en de stichters van Voedselbos Kattenberg wisten zich nog te herinneren dat vanuit de ivoren toren in Oirschot eens fraaie woorden waren gesproken over ruimte voor de natuur. Schakels van een groen-blauwe ketting werden benoemd en vervolgens weer vergeten. Maar die tijd is voorbij. Ondanks een kille Haagse wind gemeentelijke blauwe en groene kleurpotloden geslepen, laden omgekeerd en oude plannen teruggevonden. Een klein peloton werd het veld ingestuurd en keerde met enthousiaste verhalen terug naar de Deken Frankenstraat. Puzzelend en informatie verzamelend bleek het mogelijk om tussen de beken een meanderend lint te spannen waarmee flora en fauna in de punt tussen Oisterwijk en Hilvarenbeek weer ruimte zou krijgen.
In ons overbevolkte en bijna tot op de millimeter ingevulde land zijn stapstenen voor mobiele dieren en planten van levensbelang. Vleermuizen kunnen zich zo verplaatsen, zwervende libellen vinden mogelijkheden om te foerageren en vogels vinden nestelgebied in de barre woestenij van intensief gebruikte akkers. Voor minder mobiele soorten zijn groene eilanden als het voedselbos, het wandelbos Stille Wille en de vroegere stuifduinen van de Bekersberg echter een fata morgana op de horizon. Smachtend proberen ze te overleven zonder de rijkdom van de lokkende eilanden te kunnen bereiken. Met een EVZ reikt de gemeente hun nu de hand. Eens gerooide houtwallen, rijk begroeide slootkanten en kleine overhoekjes voor de broodnodige rust komen terug. In 2024 is de telling van de biodiversiteit op het nieuwe landgoed Beekersberg blijven steken tussen de 2400 en 2500, met een goed ingerichte EVZ zal dit sky high omhoog schieten. Dassen vanuit Landgoed De Baest kunnen straks ongehinderd oversteken naar hun regenwormen paradijs in het Moergestels Broek. Geelgorzen en grauwe klauwieren vinden broedgelegenheid in struwelen tussen de akkers en zaden en insecten in en rond de akkers maar ook langs de randen van groen-blauwe akkers.
Oirschot West wordt nooit als Oirschot Noord, daarvoor is De Mortelen te uniek. Maar de zon is opgegaan en met tien-nul voor natuur en landschap kan ook dit deel van Oirschot op weg naar een groene toekomst.