Zoals de wet Poortwachter eist dat er in de eerste 2 ziektejaren inspanningen verricht moeten worden tot re-integratie, zo zou gemeente Oirschot zich verplicht moeten voelen inspanningen te verrichten die leiden tot herleving van deze poortwachter, waarschijnlijk getuige van de teruggave van de Oude Toren aan de katholieken door koning Lodewijk Napoleon (1806-1810). Aan de nieuwe scheuten te zien, heeft de poortwachter laten zien dat hij al aan zijn inspanningsverplichting heeft voldaan.

Mijn vraag aan de gemeente is niet alleen of er voldoende tijd zal worden genomen voor herleving van dit historisch monument, maar vooral of de dominante, moderne homo economicus (ofwel de rationele, berekenende, egoïstische mens) met zijn opruimwoede hier bepalend zal zijn. Een beslissing die tot capitulatie van deze poortwachter zal leiden, zal ervoor zorgen dat er niets meer overblijft van het bijbehorende stukje levende geschiedenis.

Hopelijk komt er geen besluit “om te janken” zoals Rens van Ginneken zo raak heeft verwoord in het laatste Oirschots Weekjournaal over het gepleegde vandalisme/barbarisme bij de Oude Toren. Dat getuigt op zijn zachtst gezegd van een totaal gebrek aan enig respect zowel voor de historische waarde van het gebouw als voor de mens Rinus.

Ja, inderdaad hebben de Beerzenaren deze plek omarmd na jaren van gesteggel over wat er met de toren moest gebeuren.

En daar hoort dus ook omarming van deze ‘poortwachter’ bij.

Felix Timmers,

Middelbeers