door Rens van Ginneken

Een beetje beduusd lijken ze nog, de bestuursleden en coördinatoren van het Bijna Thuis Huis aan de Dekanijstraat. Namens het team van de legerplaats reisden Wachtmeester 1 Maarten Lalleman en Sergeant 1 Desiree Haring af naar het huis waar al velen op een mooie en waardige manier hun laatste dagen of weken doorbrachten. Met een vette cheque dus, die zeer dankbaar in ontvangst genomen werd. “Dit geld kunnen we heel goed gebruiken”, vertelt coördinator Lian van Hoof. “Onder meer voor onderhoud en schilderwerk binnen en voor nieuwe bedden voor onze gasten. Dat zijn flinke investeringen, dus met zulke enthousiaste sponsoren als deze militairen zijn we heel blij!”

Mont Ventoux bedwingen

Bij hun eerdere bezoek dit jaar, destijds met bijna alle deelnemers aan het Groot Verzet Tegen Kanker van de legerplaats, waren de militairen al snel onder de indruk van de mooie en warme manier waarop het Bijna Thuis Huis met zijn gasten omgaat. Met elf militairen, vijf lopers en zes fietsers, werd de Mont Ventoux in september bedwongen. Sergeant Haring vertelt: “We hadden als startplaats Sault, aan de voet van de berg. Dat is de langste opgang van zo’n 27 kilometer naar de top. De hardlopers gingen als eerste weg, daarna de marsers, waaronder ik zelf. Twee van ons liepen met een zware rugzak van 28 kilo, eentje met 23 kilo en de rest met een kilo of tien. Sommigen hebben echt een enorme conditie, zo bleek. De militair met 23 kilo op zijn rug liep bijvoorbeeld in hetzelfde tempo als de rest.”

Diepgaande gesprekken op de berg

Wachtmeester Lalleman: “Ik heb het zelf als zeer indrukwekkend ervaren. Je bent uren onderweg, dus je hebt veel tijd om na te denken en je hebt onderweg ook veel diepgaande gesprekken met medelopers, waarbij er ook zijn die je nog niet kende. Iedereen heeft zijn verhaal en tegenwoordig heeft ieder wel iemand in zijn cirkel met kanker. Er lopen ook mensen met kanker mee en je weet van sommigen: die worden niet meer beter. De tocht omhoog is natuurlijk best wel afzien, maar je eigen pijn valt dan in het niet. Voor ons is het maar één dag natuurlijk. We zijn vooral dankbaar denk ik dat we dit kunnen doen voor onze medemensen.”

Groot teamgevoel

Dat het voor Lalleman slechts één dag zou zijn, blijkt overigens niet helemaal te kloppen: de volgende dag ging hij ook nog eens fietsend de Mont Ventoux op. Hij checkt zijn telefoon: “Ik heb er fietsend 2 uur en 43 minuten over gedaan.” Een zeer indrukwekkende prestatie dus, maar dat geldt eigenlijk voor iedereen die deze uitdaging aandurft voor het goede doel. “Het teamgevoel bij het omhoog gaan is echt groot, zeker bij de lopers. Je doet het allemaal met een doel, ieder gaat met zijn eigen verhaal omhoog. Mijn beide ouders hebben bijvoorbeeld ook kanker gehad, daarmee gaat het nu gelukkig goed. Ik deed er lopend zo’n 5 uur en 30 minuten over, best pittig, maar die blaren gaan ook weer weg. Bij kanker moet je het maar afwachten…”, zo relativeert Desiree Haring.

Mooie kerstgedachte

Coördinator Caren van Overdijk: “Het is echt een fantastisch bedrag en we waren overweldigd door het feit dat jullie militairen, vaak zelf helemaal niet uit Oirschot, toch voor het Bijna Thuis Huis hebben gekozen.” Lalleman lacht: “Het ging in het team ook wel een beetje tegen elkaar op, wie het hoogste sponsorbedrag zou binnenhalen. Gelukkig hebben we een groot netwerk. We hadden direct een goed gevoel bij het Huis en de screening ging ook razendsnel, ook omdat jullie de financiën zo goed op orde hebben en het bestuur goed de functies invult.” Penningmeester Tiny Renders glimt: “Ach ja, ieder brengt zijn talent in zullen we maar zeggen.”

“Zeker in de kerstgedachte is dit echt prachtig. Nogmaals: we zijn hier héél blij mee en het geld gaat zeker goed besteed worden”, aldus coördinator Van Hoof. Met een brede lach besluit ze: “Nee, niet aan een eindejaarsbonus!”

www.bijnathuishuisoirschot.nl