Toen hij net begon met gitaarspelen schreef ik over hem ‘dat hij het beter bij de ritmegitaar kon houden dan bij de sologitaar’. Toen was dat misschien ook zo, maar die ‘snotneus van toen’ heeft zich enorm ontwikkeld en, dat ook nog, is gezegend met een heerlijke stem.

Het repertoire waar hij zich op heeft gestort is die van de swing-jazz. Nee, geen dixieland, geen new orleans jazz, die stijlen gingen daaraan vooraf. En wat opviel was dat zijn pa, Antoine, niet alleen fysiek de oudste van het vijftal was, maar ook qua opvatting van die muziek. Jacob Bedaux (piano – beetje Count Basie), Tomek van Leeuwen (bas) en drummer Mitchell Damen neigen al meer richting de bebop. Maar dat dat heel prima samen kan gaan lieten ze wel horen. Spannende akkoorden op een afgelikte boterham (beetje botte omschrijving van de hele oude nummers) smaken echt naar meer, en dat vond het publiek ook.

evr

(foto Casper van Aggelen)