Vorige week was er in de media veel aandacht voor de ’familie Bever’ in het mooie Oisterwijk. Frans Kapteijns, vrijwillig boswachter van Natuurmonumenten signaleerde de ouders al in april. En nu is er dus sprake van gezinsuitbreiding. Kapteijns vertelt: ”Dat er nu ook een beverfamilie in Oisterwijk is, was dus te verwachten. Het is logisch dat bevers zich op alle riviertjes, beken en stromen van Brabant vaker gaan laten zien. Dus ook in de Voorste Stroom!”

In 1988 zijn er bevers uitgezet in de Biesbosch en ook rond die periode, misschien zelfs wat eerder, in de Eifel. Vanuit beide richtingen rukken de bevers op en zo is langzamerhand heel Brabant voorzien van bevers. Kapteijns vertelt: ”In onze omgeving zullen het vooral nakomelingen zijn van de Biesbossche bevers. Overigens meldde ik in 2015 al dat er bevers op de Beerze, en daarvoor op de Dommel, waren gesignaleerd. Op donderdag 11 april 2024 zag ik in de vroege ochtend op de Voorste Stroom in OIsterwijk een van de vermoedelijke ouders al rondzwemmen in de omgeving waar ze een burcht zijn gaan bouwen. Dat de bevers zich in ons mooie Brabant thuis zijn gaan voelen, heeft onder andere te maken met het in oude glorie herstellen van beken en het bekenlandschap. Zo’n landschap is dus ideaal voor de bever.”

Natuurlijke vijand

Daarnaast hebben bevers nauwelijks natuurlijke vijanden, zo vertelt Kapteijns: ”En dat is de tweede reden dat de bevers zo massaal oprukken. Gelukkig is er wel een echte natuurlijke vijand en dat is de wolf. Hoe mooi is het dat dit dier ook ons land langzaam binnen aan het trekken is? Er zijn ook al dode wolven aangetroffen, helaas gesneuveld door het autoverkeer, die in de maaginhoud resten van bevers hadden zitten. Nu maar hopen dat de bestuurders van ons land niet in paniek verkeerde beslissingen gaan nemen, zodat de populatie bevers zizhzelf op een natuurlijke manier kan ontwikkelen en geen overlast gaat bezorgen.”

Familie bever

Een beverfamilie bestaat meestal uit vijf of zes gezinsleden. Dat zijn dan de beide ouders, die hun hele leven bij elkaar blijven, en hun jongen van de laatste worp en de voorlaatste worp. Deze laatste jonge bevers worden na twee jaar de burcht uitgezet om een eigen territorium te gaan zoeken. Bevers wonen meestal in een burcht, maar bij minder geschikte oevers kunnen ze ook een hol maken in heuvels. De ingang van de burcht ligt onder water en het is dus vaak lastig om precies te zien waar ze naar binnen gaan. Bevers kunnen maximaal 20 jaar oud worden, maar dat halen ze in de natuur meestal niet. Daar worden ze vaak maar 10 jaar oud. Na 3 jaar zijn ze geslachtsrijp en ze wegen dan maximaal 30 kilo. Daarnaast hebben ze dan een lengte van maximaal 1.30 meter, waarvan de laatste 30 centimeter staart is. In Europa is de bever dan ook meteen het grootste knaagdier.

Jammer

Persoonlijk vindt Kapteijns het erg jammer, dat er vaak alleen maar geklaagd wordt over de bever: ”En dat terwijl het zulke mooie dieren zijn, die heel nuttig zijn voor de natuur en de ecosystemen. Natuurlijk snap ik ook wel dat ze overlast kunnen bezorgen, maar we hebben ze toch zelf uitgezet? Hebben we dan destijds niet nagedacht over de eventuele gevolgen? Daarnaast komt de wolf in steeds meer gebieden voor en dat is de natuurlijke vijand van de bever. Moet die wolf niet meer kans krijgen? Daar waar indirect gevaar optreed voor de menselijke veiligheid, ja daar moet dan ook meteen ingegrepen worden. Helemaal mee eens, maar als er wat bomen omgeknaagd worden, dan moeten we wat mij betreft niet meteen moord en brand schreeuwen...”