Je bestaat 20 jaar en wil al je vrijwilligers eens lekker in het zonnetje zetten. Dat gebeurde vrijdagavond in de kleine zaal van de Bussel. Oh nee, eerst kregen die vrijwilligers een lekkere maaltijd voorgeschoteld, daarna waren ze uitgenodigd voor een soort van ‘familieconcert’.

Maar de overige stoelen werden ‘gewoon’ verkocht en de zaal zat barstensvol. Alle inkomsten daaruit kwamen ten goede aan Leergeld. Of iedereen ook blij de zaal weer zou verlaten moest natuurlijk even worden afgewacht.

Room to move

Frans de Hoogh van Leergeld opende ‘het bal’. “Eigenlijk zou je nu moeten vieren dat we onszelf op gingen heffen, maar het tegenovergestelde is een feit, we zijn steeds harder nodig”, zei hij. Waarop hij de microfoon aan presentator Jaap Oomen gaf die als eerste de familie Datema op het podium riep. Pa Datema arrangeerde liedjes van Jules de Corte (ik zou wel eens willen weten …) en Willem Wilmink (‘oude mensen’), die uitermate smaakvol door de familie werden uitgevoerd. En het draaide dus allemaal om familieleden die samen muziek kwamen maken hè. “Oh ja, ik dacht dat jullie gescheiden waren?”, zei Jaap, toen hij Marijke van Oosterhout en Noud Koevoets vroeg om enkele stukken van Piazzolla te komen spelen. Muziek verbindt, dat zie je dan maar weer. Geen gemakkelijke stukken overigens, een zelfs met kwintolen tegen 2/8-ste noten. De kleine zaal leende zich geweldig voor dit soort ‘intieme’ nummers als Libertango. Tijn en Antoine Trommelen hadden zich voor de gelegenheid gestoken in kostuums die ze leken te hebben geleend van Collega&Collega, maar swingen deed het in onder andere ‘When day is done’. Een ballad ja, maar ook die kunnen swingen. Lekkere old scool jazz ‘open’ en toch geraffineerd. Aron en Gersom Raams zijn twee topgitaristen die helemaal uit Amsterdam en Leidschendam kwamen om tien minuten te spelen hè. Hoezo een groot hart voor Oosterhout en Leergeld! Heerlijke introverte bluesy muziek, zoals Footprint van Wayne Shorter. Muisstil was het in de zaal, elk nootje werd opgezogen. Drie van de gebroeders Schoones (Brunchtime 85) hadden aan het begin van de week nog griepachtige verschijnselen, maar met een dosis paracetamol achter de kiezen ‘close hamonieerden’ zij heerlijk door ‘When the lion sleeps tonight’ en ‘Happy together’. De zusjes Ongering (Maartje en Paulien) en de gebroeders Oomen (Toon en Dries) hadden de krachten gebundeld. ‘Polkadots and moonbeams’ werd afgewisseld met Bach en met ‘Room to move’ van John Mayall (rechtstreeks uit De Keet van destijds) en zelfs Malle Babbe kwam tevoorschijn.

Ricardo de Ronde mocht het concert afsluiten met o.a. De Vlieger van Hazes en You’ll never walk alone. Zeker met dat laatste nummer werden de doelstellingen van Leergeld nog eens extra benadrukt. Een polonaise van de artiesten besloot de avond, die uiteindelijk begon als een gok. Want hoe zou dat worden ontvangen? Nou, geweldig, zoveel is zeker en een contract voor al die deelnemers ligt eigenlijk al zo goed al klaar.

evr

(foto’s Casper van Aggelen)