Toen we herdachten dat ‘we’ 75 jaar geleden de Duitsers hebben weggejaagd was het een ietwat ongecoördineerd feestje. Er waren enkele losvaste evenementjes, maar er zat geen enkele lijn in. Nou zou je dat ook de ultieme vrijheid kunnen noemen, maar het is toch leuker als we dat eind dit jaar wat beter doen zodat we er ook allemaal iets aan hebben. Dan is het namelijk 80 jaar geleden dat we onder dat juk vandaan zijn.

De bieb, en dan met name Juul Langenberg, nodigden dinsdag een kleine 100 mensen in de Bussel uit om samen met hen een aantal activiteiten op poten te gaan zetten onder het motto ‘D’n bult op’. Oftewel, samen staan we aan de voet van de brug, nou naar boven. De top moet bereikt zijn tussen 15 oktober en 4 november, want dan zijn er allerlei festiviteiten gepland, zoals een bevrijdingsconcert.

81??

Wie de wereld om ons heen een beetje volgt zal toch ook wel eens denken: Laten we dit maar snel vieren, want of er een 81-ste herdenking komt weten we niet. De burgemeester zei het ook in zijn videoboodschap aan het begin: ‘Malaga ligt verder weg dan Kiev. Tel daarbij op dat conflict in de Gaza en nog een aantal van dat soort oorlogshaarden en je weet hoe belangrijk je vrijheid is. En zijn we hier wel vrij? Vrijheid moet een revolutie zijn en die begint van onderaf. Het verleden doet ertoe en het is goed om daar bij stil te staan.’ Maar Sting zong ook ooit ‘History teaches nothing’ en die woorden lijken nog uit te komen ook, hoe belabberd ook. Pessimistisch? Nee, sceptisch. Het vieren van 80 jaar vrijheid is dus zoiets als wanneer je ouders al zo’n jaar of 90 zijn: We gaan er maar even langs, want misschien zijn ze er volgende week niet meer.

Geen bedankje

Mattie Trommelen las stukken voor uit een dagboek van P. Herwegh dat hij van iemand kreeg. Die verhaalde over de bevrijding van Oosterhout vanuit zijn woning aan de Julianalaan. Wadec Salewica haalde herinneringen op aan de Poolse bevrijders van Oosterhout. “Maar de Polen konden niet terug naar hun vaderland, want dat was bij de onderhandelingen tussen de geallieerden aan de Russen gegeven. Ze konden wel terug, maar dan waren ze nog niet vrij. Velen bleven in Nederland, zoals mijn vader.” Hij noemde het wel een schande dat de Poolse militairen nooit de (ook financiële) erkenning of zelfs maar een bedankje hebben gekregen en in Polen inmiddels door de communisten verraders werden genoemd ‘omdat ze heulden met de kapitalisten’.

Sandra den Ridder van de gemeente gaf tenslotte een aantal praktische tips voor wie iets wil organiseren.

Wie ideeën heeft kan die mailen naar bevrijding@theek5.nl. Juul Langenberg zal ze verzamelen. Voor sommige ideeën is zelfs subsidie beschikbaar. Waarna er gezellig werd na gekletst en je zag hier en daar ook al wat groepjes ontstaan. Of het allemaal iets op gaat leveren zien we vanaf half oktober.

evr

(foto Casper van Aggelen)