“Een agent die vlakbij de plek des onheils is wordt niet opgeroepen om daarheen te gaan. In plaats daarvan worden agenten opgeroepen van elders en die krijgen daar nog extra voor betaald ook.” Het is een van de voorbeeldjes waaruit volgens Wim van Dinten (83) blijkt dat wij allemaal in een systeem zitten, misschien wel het systeem zijn.

Hij kwam vorige week dinsdag voor de gemeenteraad iets vertellen over bijvoorbeeld wat er nog lukt, wat we allemaal nog zien en wat niet.

“De technologie verandert de ‘ouderwetse’ samenleving. “Dat begon met de telefoon. Had iemand in de buurt zo’n ding dan mocht iedereen daar bellen, je hielp elkaar. Die samenhang is door toedoen van de technologie volkomen verdwenen. De televisie is een fopkast, want de totstandkoming van al die beelden krijg je niet te zien. Kinderen leren lezen en schrijven via de computer. Je kunt daar niemand de schuld van geven”, zei hij. Nou, als je Gerrit Komrij leest in ‘Morgen heten we allemaal Ali’ is dat juist de generatie van de spreker – maar dat terzijde. “Geld is de maat der dingen en vertrouwen is goed, maar begrijpen is beter.”

Volgens Van Dinten is de grens van de rationaliteit bereikt en moet er weer meer op intuïtie worden af gegaan en kennelijk is er via zijn clubje.

Na afloop kreeg iedere (en dat waren er best veel) aanwezige zijn laatste boekje: ‘Los het nou gewoon op!?’ Toen ik na afloop tegen hem zei ‘dat hij duidelijker sprak dan dat hij in dat boekje schreef’ zei hij: “Gewoon de moeilijke dingen overslaan en dan opnieuw beginnen, dan leer je steeds beter begrijpen.”

Met zijn Stichting Sezen beloofde hij dat er binnenkort een ‘doorbraak’ aan zit te komen. Laten we daar dan maar op hopen, dit weekblad is er al 29 jaar mee bezig.

evr