Over het ‘verhaaltje’ gaan we het niet te lang hebben, daar was het een beetje te mager voor. Als je op het ene moment ‘op zoek’ (zo heette de show ook) bent naar je eigen verleden en enkele seconden later naar een plek waar je kunt zingen, tja. Over de Bussel niks dan goeds, alleen klonk het koor wat dof, het sprankelde nergens. Maar dat heeft dus met de geluidstechniek te maken, want alle koorleden droegen een microfoon. Tot zover de kanttekeningen bij een mooi feest.

Frank Antens verving op piano de zieke Leon Schenkels, mede-oprichter en vaste pianist van het koor. Barbara Helmich, Ron Franken en Ton van Gageldonk completeerden het orkestje. Het geheel stond onder leiding van Marcella van der Heijde en de Bussel was dus plaats van handeling. Zaterdagavond was die gevuld met een slordige 400 bezoekers, zondag ook.

35 Jaar en ontstaan vanuit de jongerenkorenrage. Al die jaren kwamen in het programma ook terug, want er klonk al evengoed een Kyrie en Ubi Caritas als het Oosterhouts volkslied, de ouverture uit de Barbier van Sevilla en ‘Bridge over troubled water’. Een samenvatting dus. En, mede in acht genomen dat het allemaal gewoon liefhebbers zijn, het klonk glad niet slecht. In de wat lolligere stukken (zeker na de pauze) zag je ook goed het plezier dat ze in zingen hebben. Chordanova heeft zelfs een eigen Dranklied. Tussendoor werden Collega&Collega opgevoerd, verscheen Abraham ten tonele en werd Cock Gorisse geraadpleegd om erachter te komen hoe onze geschiedenis eruit ziet. Oh ja, en de meiden van H19 verzorgden de dansjes. Het ‘verhaal’ werd verteld door Annette en Janne Reijnders.

Volgens het programmaboekje staat het koor ook bekend om haar ‘nazitten’ en na een minutenlange staande ovatie werd die reputatie eer aan gedaan.

Maar, ontstaan vanuit de kerk, toch een tip: Probeer die akoestiek in het geluid terug te brengen (zondag schijnt dat gelukt te zijn, mooi). Laat jullie stemmen galmen, zo kennen we jullie! Wierook erbij hoeft niet.

evr

(foto Casper van Aggelen)