Het kon niet uitblijven, zo vermoedden een aantal mensen al. Veel te dure programmering en als de goede doelen het moesten hebben van niet-ingeleverde bekers (het statiegeld dus) dan was dat ook een teken aan de wand. Alle inkomsten waren bedoeld om veel te dure artiesten en podia te kunnen betalen en daarmee was er niks meer over van de oorspronkelijke doelstellingen. Al enkele jaren geleden begon het schip te zinken en als de nieuwbakken voorzitter besluit om vijf weken voor zijn eerste Parkfeest er de brui aan te geven zegt dat ook wel iets. Amper nog voeling met Oosterhout, met ons, het publiek. De commercie regeerde.

Ooit begon het met een heerlijke zondag met een heleboel slappe lol en idiotie. Kookwekkers op de tafeltjes van het provisorische ‘terras’, zodat je na een half uur je stoel aan iemand anders moest geven. Peterke Kimenai als kabouter. Aan het eind van die toffe dag nog een lollige coverband. Volop geld bleef er over voor de Mienushal, het ‘goede doel’. Niks geen poeha.

Mannazjers

Maar ja, dat smaakte naar meer en ook de zaterdagavond kwam erbij om uiteindelijk ook ‘voor jongeren’ de Rabo-Fridaynight erbij te halen. Ergens ook wel logisch hoor. Een optreden van Anouk, Within Temptation en Ramses Shaffy beschouwen de meesten nog als het ultieme hoogtepunt. De Dijk, Blöf, Fay Lovski ... ze waren er allemaal. Het ging zo ver dat er ‘geprofessionaliseerd’ moest worden…vonden ze. De ingehuurde bands werden de baas, vooral hun mannazjers natuurlijk. Van een stap terug wou de organisatie niet weten, ook al werd daar regelmatig op gewezen. Het leidde er dit jaar toe dat geen enkele avond was uitverkocht en zeker, het weer speelde ook een rol. Wakker blijven is een kunst, net als op de rem trappen.

Zwaar hart

Dit is (ingekort) wat de organisatie vorige week in de publiciteit bracht: ‘Met een zwaar hart willen we jullie informeren over een moeilijke situatie waarmee we worden geconfronteerd. Ondanks alles hebben de tegenvallende resultaten van dit jaar en de afgelopen jaren ons financieel uitgeput. We hebben de coronaperiode doorgemaakt, letterlijk stormen doorstaan, regenbuien over ons heen gekregen. Iedere keer stonden we er met elkaar om er de schouders onder te zetten, het lukte niet. Dit betekent dat we niet de middelen hebben om in 2025 een Parkfeest te organiseren zoals we dat jaarlijks gewend zijn.

We willen benadrukken dat dit niet het einde hoeft te betekenen voor het Parkfeest. Integendeel, we zien dit als een kans om samen met jullie te kijken hoe we in 2026 weer een prachtig evenement kunnen neerzetten. Onze eerste stap in deze nieuwe richting is om te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om in 2025, zij het op kleinere schaal, toch iets te organiseren. Dit zou ons helpen om zichtbaar te blijven en de Parkfeest-spirit levend te houden in de harten van onze gemeenschap. We denken hierbij aan een kleinschalig evenement dat minder middelen vereist, maar nog steeds de warmte en saamhorigheid van het Parkfeest uitstraalt.

We nodigen jullie uit om mee te denken en jullie creatieve ideeën en oplossingen met ons te delen.

Na de vakantie zullen we een bijeenkomst organiseren waarin we gezamenlijk kunnen brainstormen en plannen kunnen maken voor de toekomst. Ondanks dit zware besluit, kijken we ernaar uit om samen te werken aan een nieuwe visie voor het Parkfeest.

Aarzel niet om contact met ons op te nemen als jullie meer informatie willen of ideeën hebben die jullie willen delen. Samen staan we sterker en kunnen we deze uitdaging aan.

Met hartelijke groet, namens het bestuur en de Raad van Toezicht, Jochem van Alphen, voorzitter a.i.’

Triest

Jan Loonen zat vanaf het begin in de organisatie, was vicevoorzitter en nam zelfs een poosje de taken van de penningmeester over. “Het is triest’, zegt hij. “Met de explosief gegroeide onkosten voor podia en artiesten was dit niet meer rond te breien. Het was twee jaar hartstikke druk, maar we hielden niks over. Wat dat betreft heb ik respect voor de club die dit jaar toch nog een parkfeest heeft neergezet. Maar we weten al een jaar of vijf dat het anders moest. We hebben er serieus over gedacht om de stekker er na de 25-ste editie uit te trekken, af te sluiten met een knalfeest. Daar was echter de meerderheid niet voor. Ooit stonden er rijen dik mensen om aan een kaartje te kunnen komen, nu moet er met die kaartjes worden geleurd. Ooit ook hadden we twee ton in kas. Ik denk ook dat er met geld gemorst is. Bureaus inhuren voor van alles en nog wat, een nieuw logo. Ik weet niet of dat allemaal zo slim is geweest. Maar heel jammer blijft het.” Bureaus inhuren? Het laat alleen maar zien dat de huidige ’bestuurders’ niet over een Oosterhouts netwerk beschikken, meer niet.

2025 zou dus een ‘overgangsjaar’ moeten worden, maar waarheen dan? Terug naar weer drie dagen? Wie niet horen wil moet maar voelen, placht mijn moeder te zeggen en zo kun je het ook bekijken. Maar zeker is wel dat het Parkfeest zoals we dat de laatste vijftien jaar kennen niet meer terug komt. Iemand zin in weer een ‘gewoon’ feestje?

evr

(foto Casper van Aggelen)