Na een succesvol concert in de Stadstuin in september leek het fotograaf Gerard Kievits een leuk idee om de daar optredende Oosterhoutse muzikanten eens onder de loep te nemen. Afkomst, talent, omgeving hebben allemaal invloed op het uiteindelijke resultaat: Een leven door en vooral vol met muziek. Hier alweer de derde aflevering.
Terwijl hij eigenlijk geen Oosterhouter is, is Bert Schellekens toch met de Oosterhoutse muziekscene uit de jaren zestig en zeventig verweven en vanaf die tijd eigenlijk via diverse formaties niet weg te denken van de podia daar. Het begon allemaal met The Watts, min of meer de huisband van Soos La Cabane, waar hij ook zijn latere vrouw Ria ontmoette.
1. Kom je uit een muzikaal gezin / familie? En van wie uit je directe omgeving kreeg je inspiratie?
Ook al zou er geen muziek gemaakt zijn, lawaai was er zat in ons gezin met 10 kinderen. Vader speelde mondharmonica en beheerste die lastige tongslag daarop. Moeder zong graag maar geld was er niet voor mij om een mondharmonica te kopen.
2. Kwam de keuze voor het instrument dat je later bent gaan bespelen geheel uit jezelf?
Pa gooide bij wijze van grap zijn versleten mondharmonica met Sinterklaas in de lucht en ik was degene die hem ving. Maar daarnaast werd er veel gezongen thuis en mocht ik auditie doen bij de Nachtegalen, destijds geleid door rector Fick. Ik mocht de ‘mussen” en ‘mezen” overslaan (dat was een soort van voortraject), werd meteen nachtegaal en kwam zodoende in de concertklas. Helaas was er geen geld om mee op tournee naar Italië te gaan. Al was dat ook niet altijd hosannah: Slecht eten en vroeg naar bed. Het verhaal gaat dat een paar koorleden rector Fick stiekem volgden nadat ze naar bed waren gedirigeerd. Fick ging dan zelf uitgebreid en lekker eten. Dat bleef niet onvermeld bij de overige koorleden en toen ze moesten aantreden voor de Paus viel er een ijzige stilte in plaats van de inzet die rector Fick met wilde gebaren aangaf…
3. Wat was je eerste “echte” instrument? En wie was je eerste directe aanzet tot het leren om erop te kunnen spelen.
Als zanger wil je natuurlijk een goede microfoon en de Geloso microfoon voldeed niet aan die omschrijving. Dat werd al snel een Sennheiser en natuurlijk de Hohner Blues harpjes. Als mijn vader het kon op een mondharmonica waarom ik niet?
4. Wat vind je van deze stelling: “Het is altijd beter meteen een gedegen professioneel begeleide opleiding te volgen dan zelf maar wat aan te klungelen”.
Er was nauwelijks iets op gebied van een professionele begeleiding. Natuurlijk wel aanvankelijk het koorwerk. Dat betekende vervolgens goed luisteren naar platen en daar leer je veel van. We wisten niet beter.
5. Vond je West Brabant en in het bijzonder Oosterhout een goede plek om je talenten op muziekgebied te ontwikkelen?
Er was genoeg gelegenheid om op te treden in de directe omgeving. Elke stad of dorp had wel een eigen jeugdsoos. Dan in de vrachtwagen alle spullen en de bandleden er her en der tussen met chauffeur (en bassist) Piet Meyers voorin naar een optreden. Appie Bonus, Adje Blom en Vick Goosens completeerden het geheel.
6. Aan wat voor soort collega muzikanten ergert U zich het meest?
Die Rappers die dat als muziek verkopen. Dat is toch geen zingen! En arrogantie: Harry Muskee (Cuby & the Blizzards) was daar een voorbeeld van! En dan bij Beste zangers dat gejank en overal ad libs: Teveel mayonaise op een klein slaatje.
7. Hoe zou je jezelf willen positioneren? Percentage puur talent tegenover simpelweg hard werken op ergens te komen….
Het is gewoon hard werken voor mij geweest en in mijn fanatisme misschien wel eens te vaak van huis geweest. Drie optredens naast een weektaak werken….
8. Zijn er wellicht op muziekgebied toch nog onvervulde wensen / frustraties?
Ik ben dankbaar voor wat ik heb mee mogen maken op muziekgebied en denk met plezier terug aan een samenwerking met Jan de Bruin en onze band “Whats Happening” met Ad Raams en Ankie Dirven in de tuin van Ad Kouwenberg. Maar ook feestrepertoire opnemen in de studio bij Gaby Dirne.
9. Wat was de meest memorabele samenwerking met een beroemdheid?
Met z’n allen en Kaz Lux spelen op het balkon bij Kees de Haan. Dat was in 1988 tijdens de Europese voetbalfinale en nog winnen ook!
10. Wat denk je dat het belangrijkste is voor een muzikant om zich te realiseren en eventueel eigen te maken?
Jezelf blijven, op het podium maar ook daarbuiten.
11. Welke muziekstijlen spreken je het meeste aan?
Blues en toch de zestiger jaren muziek.
12. En tenslotte: Wat is het meest bijzondere wat je in je actieve loopbaan als muzikant hebt meegemaakt?
Als ik nu iets opnoem doe ik wellicht anderen te kort. Teveel om op te noemen maar de samenwerking met de zonen van Ad Raams, Aron en Gersom met de band “What’s Happening” is er zeker een van.