De J015-3 van TSC is afgelopen zaterdag kampioen geworden van hun klasse. Een klasse waarvan de jongens vooraf zeiden dat ze er niet in hoorden. Maar ze zaten er wel... Dat ze er niet hoorden hebben gezien, met de 3-1 overwinning tegen de nummer 2 JEKA. Na 7 wedstrijden, 7 overwinningen, 42 doelpunten voor en 9 tegen mag je zeggen dat ze terecht 1e zijn. Op naar de klasse waar ze eigenlijk horen.
De wedstrijd zelf begon wat ongelukkig door een snel tegendoelpunt. Gelukkig hield iedereen zijn hoofd koel na de 0-1. Langzaam kantelde de wedstrijd meer naar TSC. Na het 1e wisselmoment ging de druk omhoog en ontstonden de betere kansen. Met een raak schot van Anir werd de stand gelijk getrokken en stond het terecht 1-1.
Na de rust werd al snel duidelijk dat er niets te halen was voor JEKA. Het was vooral eenrichtingsverkeer richting hun goal. De 2-1 viel vrij snel na de rust uit een standaardsituatie. Bas haalde na een afgeketste hoekschop vanaf de rand van de 16 uit met een bekeken schot. Kans op kans ging voorbij, welke er niet in gingen. De spaarzame momenten dat JEKA een kans kreeg maakte dat het spannend bleef. Bij een snelle uitbraak schoot Roman keurig in de hoek, na een slim pass van Hugo. De wedstrijd zat op slot en het publiek langs de kant kon vooral nog genieten van het leuke voetbal.
Terugkijkend is de 1e plaats tot stand gekomen door een sterkte teamgeest. Jongens die voor elkaar willen werken. Elkaar ondersteunen en versterken. Zoals het hoort in een teamsport.
Wat ook mooi is om te zien is dat het beleid van TSC, dat is gericht op meer ouderbetrokkenheid, voor dit team als vanzelfsprekend wordt gezien. Met 2 coaches, 2 assistent trainers, 2 vaste vlaggers en een moeder die alles coördineert staat de basis. Alle ouders zien we vaak langs de lijn. Een mooi geheel om trots op te zijn.
HvG