Het hele plaatje had iets van Monty Pythons Flying Circus, inclusief de kokosnoten die te zien en horen waren tijdens hun zoektocht naar de heilige graal. De Waskruizen hadden zich een nieuwe naam aangemeten voor deze voorstelling: RKMoGB&Z. Centraal stond natuurlijk de geboorte van het ‘kinneke’ Jezus, maar er waren net zo vrolijk uitstapjes naar de fietsenstalling, Wereldoorlog 1 en de benoeming van de Paus, met witte rook als aankondiging van de pauze.
Walther Halters mag je gerust als het brein achter de voorstelling in de volle Pannehoef zien zondag. Als Wout Ammezuur leverde hij ook enkele liedjes aan, net als Wannes Vande Velde, Willem Vermandere en Youp van ’t Hek, want Flappie mocht natuurlijk niet ontbreken.
Niet schieten
Op de achtergrond werden hele fraai beelden getoond, zoals archiefbeelden uit de Eerste Wereldoorlog (‘Kerstmis is die dag dat ze niet schieten’), over de zwangerschap en geboorte van een tweeling (AI-beelden), animatiefilmpjes met een konijn en van Jezus in de kribbe. In het stalletje zitten drie dames onder een droogkap als in een kapsalon met op de achtergrond de ezel die Weekblad Oosterhout zit te lezen en later zal veranderen in een goochelend konijn.
Hele engel
‘Figuranten’ waren Hansje Halters, de zussen Van Bekhoven, Ad Burger, Martine Huijbregts, toneelmeester annex dirigent Jan Hein Sloesen en Dré de Jong. ‘Het lied van ach en wee’, ‘Kerstmis door de jaren heen’, de ‘Ode aan de os’ en er viel geen ster maar een hele engel uit de lucht (de koe van Python) en ook heel mooi: ‘Gloria in excelsis Theo’, een ode hun pianist aan Theo Michielsen.
Grofweg 200 mensen waren er getuige van dat ondergetekende werd benoemd tot De Verlosser en het slotlied werd een soort van ‘we gaan op vakantie en nemen mee’, steeds onderbroken door een halleluja. De hele zaal deed mee en da’s niet voor niks.
evr
.