De klassieker Le charme discret de la bourgeoisie (1972) is een typische film van Luis Buñuel: surrealistisch, satirisch en uiterst vermakelijk.

Hij zal altijd vooral de maker blijven van Un chien andalou (1929), de experimentele korte film, mede bedacht door Salvador Dalí. Maar Spanjaard Luis Buñuel (1900-1983) regisseerde in totaal zo’n 35 films, waarvan het gros nog altijd zeer de moeite waard is.

Verwarring

Een van Buñuels beste en bekendste films is het met een Oscar bekroonde Le charme discret de la bourgeoisie. Zoals meestal bij Buñuel heeft het verhaal een droomachtige logica. Een groepje welgestelde vrienden probeert samen te dineren, maar elke keer komt er iets tussen. Er is verwarring over de afgesproken tijd, het uitgekozen restaurant blijkt niets meer op voorraad te hebben, de politie komt plotseling binnenvallen en zo gaat het maar door.

Subplots

Het begint allemaal nog vrij conventioneel, maar gaandeweg sluipen er steeds meer vreemde personages en subplots in het verhaal. Waarom komt de lokale bisschop telkens op bezoek? Vanwaar die uitgebreide flashback over de jeugd van een passerende soldaat? Hoewel de film geen pure komedie te noemen is, neemt het absurdisme nu en dan Naked Gun-achtige proporties aan.

Satire

Le charme discret de la bourgeoisie zit vol satirisch commentaar op de hypocrisie van de elite en de kerk. De personages zijn onverbeterlijke snobs, die je Buñuels sardonische plagerijtjes van harte gunt. Maar een al te analytische blik is niet aan te raden; deze heerlijk onvoorspelbare film lijkt vooral bedoeld om verwondering op te roepen.

Praktisch

Datum: zaterdag 20 december

Locatie: aula Cultuurcentrum Baarle

Zaal open: 19.30 uur

Aanvang: 20.00 uur

Reserveren: info@plusetage.nl

Website: www.plusetage.nl