Met de capitulatie van Japan kwam op 15 augustus 1945 een einde aan De Tweede Wereldoorlog. Dat gebeurde na de bombardementen met atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Nazi-Duitsland had zich in mei al onvoorwaardelijk overgegeven.

Door Jack IJpelaar

Met een korte sobere ceremonie werd dinsdag 15 augustus bij het Vredesmonument aan De Horst het einde van De Tweede Wereldoorlog herdacht. Voor een handvol belangstellenden hield locoburgemeester Suzan Mandemakers een korte toespraak en legde zij bloemen bij het Vredesmonument.

Geïnterneerd in kampen

De locoburgemeester stond stil bij de slachtoffers van het oorlogsgeweld. “Het toenmalig Nederlands-Indië werd van 1942 tot 1945 bezet door Japan. Honderdduizenden kinderen en volwassenen werden tijdens de bezetting geïnterneerd in kampen, waar zij verbleven onder erbarmelijke omstandigheden. Honderdduizenden anderen werden aan hun lot overgelaten en tienduizenden zogenoemde ‘troostmeisjes’ werden systematisch verkracht in militaire bordelen. Daarnaast werd door honderdduizenden Nederlanders en Indonesiërs onmenselijk zware dwangarbeid verricht.”

Bloedige periode

“Maar de Indonesische onafhankelijkheidsverklaring die direct volgde op de capitulatie van Japan zorgde ervoor dat er nog steeds geen rust kwam. Het markeerde het begin van een nieuwe, bloedige periode waarbij opnieuw vele slachtoffers vielen. Voor de mensen die kil onthaald werden in Nederland leidde het ook tot een gevoel van ontheemding die tot op de dag van vandaag gevoeld wordt. Daarom is het goed hier ieder jaar bij stil te staan.”

Om nooit meer te laten gebeuren

De locoburgemeester stond ook stil bij de inval van Rusland in Oekraïne. “Probeer eens de woede en verdriet voor te stellen na een bombardement op een van onze basisscholen. Gewoon tijdens schooltijd, waarbij tientallen kinderen en docenten omkomen. Of stelt u zich eens voor dat meisjes uit de bovenbouw van onze middelbare school worden geronseld voor een militair bordeel. Laten we daarom stilstaan bij de verschrikkingen die in het verleden hebben plaatsgevonden, en laten we daarvan leren. Om nooit meer te laten gebeuren.”

Na haar toespraak legde ze bloemen namens de gemeente bij het Vredesmonument. Namens de Stichting Oranjevieringen gemeente Loon op Zand legden Ad van Beek en Jos Smit bloemen. Peter Flohr deed dat namens zijn familie.