Ons team draait de laatste weken niet zo lekker, in het klassement staan we na twee wedstrijden op een trieste laatste plaats met twee verliespartijen. Dus hoe gaan we dit tij keren? We kunnen natuurlijk ons teammanagement naar huis sturen, maar we zijn heel blij met Toby, Bart en Bas, dus dat is geen optie. Dus kozen we voor de andere oplossing: het uitbreiden van onze selectie. Sinds deze week zijn we versterkt met Bart-Thijs, Justin, Merle en Stijn H.

Het spel begint bijzonder matig. We trappen zaterdag af om 11:30 uur, maar de eerste helft lijkt ons team niet wakker. We komen niet in ons spel en Were Di dicteert. Ons team loopt niet teveel in de weg, dus de druk op Stijns doel is groot. De hele eerste helft is één grote aanval op zijn doel, wonderbaarlijk slaagt Were Di er niet in om één van die kansen te benutten. Stijn houdt zijn doel leeg en zijn team in de wedstrijd. De tijd verstrijkt en de 0-0 blijft op het scorebord staan. We maken zelfs nog even kans op een voorsprong, maar het schot van Onne ketst af op de paal.

Na de rust, zijn onze kanjers wakker geworden, het vuur dat compleet gedoofd was in de eerste helft is ontstoken en we zien een wedstrijd. We gaan de duels niet meer uit de weg, maar we vechten ze uit met onze tegenstanders. Were Di is nog steeds van mening dat deze wedstrijd gewonnen kan worden, maar Blauw-Wit begint er ook in te geloven en dat levert een hele spannende en op en neer golvende wedstrijd op. Uiteindelijk is het Were Di dat de openingstreffer maakt. Een afstandsschot wordt knap geblokt door Stijn, een spits benut de rebound van een meter afstand en laat Stijn volkomen kansloos: 0-1. Were Di wil meer, maar Blauw-Wit knokt terug. We zien verbeten duels op het middenveld, diverse corners, de keepers zetten met hulp van hun verdediging alles op alles om extra treffers te voorkomen en de voorhoede van beide ploegen blijft maar kansen creëren. De tijd begint weg te tikken en het heeft er alle schijn van dat we weer een nederlaag gaan incasseren en op basis van de tweede helft is dat niet terecht. Wij (de altijd objectieve harde supporterskern van de JO14 ), vinden een gelijkspel verdiend. De gelijkmaker valt laat in de tweede helft: Stef neemt een vrije trap, na wat onduidelijke acties in het vijandig doelgebied verlengt Jesse de bal en geeft Mika het laatste beslissende zetje: 1-1. Onze jongens en meiden gaan uit hun dak en vieren het doelpunt uitbundig op het veld. De laatste paar minuten proberen beide ploegen de winst nog binnen te halen, maar dat lukt niet meer. De eindstand blijft 1-1.

We hebben onze jongens en meiden er weer eens vol voor zien gaan, dan kan dit team heel goed samenwerken en mooie dingen doen op het veld. We hebben genoten van de tweede helft. Houd die drive en inzet vast, dan komen de punten vanzelf!