Meer dan zes decennia gaf Wim Verbeek autorijles. Aanvankelijk in Eindhoven als werknemer, maar na een paar jaar had hij zijn eigen autorijschool. Het aantal mensen dat bij hem les nam is ongekend groot. Hoeveel het er zijn weet Wim niet meer. Wel dat hij per jaar ongeveer 100.000 kilometer aflegde als instructeur op de bijrijdersstoel. Op 1 juni neemt hij afscheid, maar wel met pijn in het hart.

Door Theo Louwers

Op 19-jarige leeftijd startte Wim Verbeek zijn loopbaan in een heel andere tijd. “Je hoefde geen diploma of certificaat te hebben. Je kon als rijinstructeur gewoon beginnen. Lesauto’s hadden nog geen dubbele bediening en je hoefde ook geen theorie te kennen. De eis was dat je twee jaar je rijbewijs had. Pas later moest je een diploma halen en alle rijbewijzen. Dat heb ik gedaan. Ik begon als instructeur bij rijschool Kantelberg en daarna volgde rijschool Lagarde. Toen ik niet volgens afspraak betaald kreeg, ben ik gestopt en voor mezelf begonnen. Jan van der Helm, die een rijschool in Best had, wilde bij mij in loondienst komen. Hij wilde een periode bij mij werken en daarna stoppen. Ik zou zijn rijschool dan kunnen overnemen. Zo geschiedde.”

VVN Best

Al snel leerde Verbeek Ton Kavelaars kennen, de toenmalige voorzitter van Veilig Verkeer Nederland, afdeling Best. “Hij was iemand, die goed met de gemeente uit de voeten kon. Ik ging een paar keer met hem naar een vergadering. Er werd tegen mij gezegd: ‘Jij rijdt de hele dag rond in Best en kent heel veel plekken, die verkeerstechnisch te verbeteren zijn.’ Ik kreeg dat dus op mijn bordje. Ik zag bovendien dat kinderen van de basisschool verkeersexamen moesten doen, maar er werd niets voor de jeugd georganiseerd om hun vaardigheden op te krikken. Ook dat schoof men naar mij.”

Zo rolde Verbeek naast zijn werk als rijinstructeur ook in het bestuurswerk. Hij werd lid van VVN afdeling Best en was 32 jaar voorzitter en 6 jaar lid van het hoofdbestuur van VVN.

Verkeersquiz

In de beginjaren negentig werd in Best de verkeersquiz voor buurtverenigingen gehouden. Het liep uit op één van de grootste evenementen ooit in Best gehouden met voor die tijd indrukwekkende technische hulpmiddelen.

Verbeek: “Toenmalig wethouder Jan van Beerendonk vroeg me wat ik van de verkeersquiz vond, die al jaren in Best werd gehouden. Ik vond het niets, er deden nog geen 20 personen aan mee. Naar mijn idee moesten er een paar honderd man aan meedoen. We zetten de verkeersquiz grootschalig op met een uitzending op de lokale televisie. De opnames waren in de aula van het Heerbeeck College. Paul Vos wist hoe je zaken moest aanpakken als het om radio- en televisie-uitzendingen ging. In die tijd was het allemaal nieuw. We hadden maar beperkte hulpmiddelen en nauwelijks kennis van de techniek. Het werd echter een groot succes. Er deden tussen de duizend en vijftienhonderd mensen aan de quiz mee. Heel veel mensen hebben toen gekeken. We hebben er veel van geleerd en veel plezier gehad. Jammer was dat de televisie-uitzending maar één keer heeft plaatsgevonden.”

Campagnes

Wim Verbeek was niet alleen rijinstructeur, bestuurder en organisator, alles wat het verkeer aanging had zijn aandacht. Hij zette samen met het bestuur van VVN afdeling Best meerdere campagnes op. De aandacht trekkende acties hadden het verantwoordelijkheidsgevoel van weggebruikers als centraal thema. Campagnes werden over meerdere weken uitgesmeerd om een groot bereik te hebben.

Verbeek: “Een hele goede campagne was na de grote vakantie de aandacht die we vroegen voor de start van de scholen. Met ‘Wij gaan weer naar school’ vestigden we daar breed de aandacht op. We zetten bijvoorbeeld midden in het dorp ongelukken in scène, die tot de verbeelding spraken. Andere campagnes waren ‘Verkeer is …..’ en ‘Een duim voor een pluim’. Ik denk dat we hebben bijgedragen aan de verbetering van het verantwoordelijkheidsgevoel van verkeersdeelnemers.”

Slappe hap

Wel vindt Verbeek dat het schort aan de veiligheid in het verkeer. “Veel mensen willen geen helm op als ze aan het fietsen zijn. Toen de veiligheidsgordel verplicht werd, protesteerden daar ook veel mensen tegen. Nu is het gewoon. Ik snap niet dat mensen moeilijk doen als het over het verhogen van de veiligheid in het verkeer gaat. Je moet de maatregelen die zijn genomen goed controleren anders is het dweilen met de kraan open.”

Hij gaat het zeker missen allemaal: “Jonge mensen les geven in het leren autorijden, is het mooiste wat er is”, vindt Verbeek. “Je bent de hele dag buiten en je zit toch binnen.”